Dag 25-26-27 - Grottempels in Ipoh

Lange reis naar Ipoh 
Vanochtend vertrek ik vanuit Langkawi naar Ipoh. Het wordt een lange reis. Mijn grab pikt me op om 8:00 uur en ik ben een half uur later op het ferrystation, waar ik ter plekke een ferry-ticket koop en een uurtje later de ferry kan pakken. Het is echt súper koud in de ferry, dus van slapen komt weinig. Gelukkig is de ferry na ruim een uur al in Kuala Perlis en kan ik direct naar het busstation lopen om daar weer een ticket te kopen richting Ipoh. Ruim een uurtje later gaat de bus. Omdat we verschillende stops hebben om mensen op te pikken en het daarna nog een lange reis is, ga ik wat slapen. Zoals altijd doe ik mijn oogmasker op en lukt het slapen de eerste uren aardig. Aan het einde niet echt meer. Na een rit van ruim 6 uur kom ik aan op een busstation aan de rand van Ipoh. Vanaf hier heb ik begrepen dat ik nog een lokale bus naar het centrum moet pakken. Ik heb erg honger, dus koop snel nog wat chips. Best lekker die Maleisische variant van Pringles, Mister Potato chips 😊! Ik ga op zoek naar de lokale bus en heb geluk, want ik kan direct instappen en hierna rijdt de bus aan. Aangezien ik niet weet waar ik uit moet stappen vraag ik het aan de man die voor me zit en hij geeft aan dat hij me zal vertellen waar het is, maar dat het niet moeilijk is, omdat het gewoon de laaste stop is. Best grappig eigenlijk dat ik de enige blanke ben in zo'n lokale bus ☺️.

Als ik bij het eindstation uit stap is het even lastig. Ik heb geen Wi-Fi, dus kan de weg naar mijn hostel niet goed vinden. Wél kan ik Google Maps offline een klein beetje gebruiken, doordat ik gisteren al gezocht heb op de locatie van het hostel. Ik zie geen straten, maar zie wel het pijltje van waar mijn locatie nu is én het pijltje waar het hostel ligt. Geen idee hoever het lopen is, maar in principe moet ik van het ene pijltje naar het andere komen. Dat moet zelfs míj lukken 😉! Ik besluit toch maar even te gaan vragen welke kant het op is, dan heb ik het begin in ieder geval goed 😂. Een man verderop wijst me de weg en ik ga, met backpack en al, aan de wandel. Pff, dit is best zwaar zo na een lange reis...!
Ik kom door Concubine Lane gelopen, een heel leuk smal straatje met allerlei Chinese versieringen en kleine winkeltjes of restaurantjes. Het ziet er heel sfeervol uit, maar helaas is niet alles open, wat jammer is.
Geen idee hoelang ik erover gelopen heb, maar eindelijk ben ik, volgens de pijltjes, bijna bij mijn hostel. Het zou toch ergens hier moeten zijn, maar waar dan 🤔?? Ik zie het niet... Ik vraag het na aan een toerist. Ik ben inderdaag erg dichtbij, maar zit dus aan de verkeerde kant van de rivier... 🙄. Gelukkig wijst hij me de weg en heb ik het hierna snel gevonden. Jee, wat een lange reisdag was dit zeg...! Rond 19:15 uur kom ik eindelijk aan bij mijn hostel en ik ben vanochtend om 8:00 uur vertrokken... 😳! Het valt me op dat de bustijden die ze hier aangeven op de websites helemaal niet kloppen en je er altijd een paar uur bovenop moet tellen. Zoals dat mijn bus van Kuala Perlis naar Ipoh er eigenlijk 4:21 uur over zou doen, maar dit uiteindelijk zo'n 6 uur werd. Maar hé, dit is Azië hè... 🤣!

Mensen ontmoeten bij het hostel 
Bij het hostel heb ik voor 1 nacht geboekt, dus ik betaal mijn kamer (nouja, bed dus eigenlijk, aangezien ik hier gewoon een bed in een gemengde slaapzaal met 8 bedden heb ☺️) en dump mijn spullen op de kamer.
Wat later komt er een jongen op de kamer, die direct tegen me begint te praten. Het is Lukas, een Duitse jongen van 26 die voor 2 jaar in Australië en Nieuw-Zeeland gewerkt heeft en het land uit moest vanwege het visum en nog even op reis is, voordat hij weer terug naar Duitsland vliegt. Hij is ook vandaag aangekomen, een paar uur eerder dan ik. We praten over onze plannen voor morgen, die uiteindelijk hetzelfde blijken te zijn, dus besluiten direct dat we wel samen kunnen gaan, aangezien de grottempels die we willen zien niet op loopafstand zijn en we dus een grab moeten pakken. Kunnen we mooi de kosten verdelen. Lukas zegt dat ie gaat eten met een Franse jongen die hij eerder vandaag tegen kwam en vraagt of ik mee ga. Ik zeg van wel, want gezelschap nu is wel fijn, dus ik loop even later richting buiten waar ze op mij staan te wachten. De Franse jongen heet Clement en ik weet niet hoe oud hij is, maar ik denk ook halverwege twintig. Hij is al even in Maleisië, waar ie zo'n 40 dagen vrijwilligerswerk heeft gedaan bij een hondenopvangcentrum en heeft in ieder geval nog gepland om tot september/oktober te reizen. Erg lang dus nog.

We lopen met z'n drieën over een night market, maar dit keer meer met kleding en schoenen dan met eten. Iets verderop gaan we zitten bij een Indiaas/Indisch (ik weet het nog steeds niet haha) tentje. We kletsen een tijd en gaan dan weer richting het hostel. Aangezien ik moe ben van de lange reis heb ik niet echt zin om nog wat te gaan doen en ik check alvast wat op internet voor het vervolg van mijn reis ná Ipoh. Het plan is dan namelijk om naar Cameron Highlands te gaan, met de theeplantages enzo.
Lukas en ik spreken af om rond 9:00 uur te gaan ontbijten en gaan, net als alle anderen op de slaapzaal, slapen. Ik slaap slecht en word een paar keer in de nacht wakker en heb het koud.

De volgende ochtend ben ik moe, maar omdat ik eigenlijk maar 1 hele dag heb vandaag in Ipoh en ik gisteravond niet echt iets gezien heb, willen we vandaag op tijd op pad gaan. Ook Lukas verwacht maar 1 dag in Ipoh te zijn en waarschijnlijk de volgende ochtend ook al te vertrekken. Ik loop de slaapzaal uit met mijn douchespullen en kleren, trek de deur dicht en denk ineens: shit, mijn kaart om de kamer weer binnen te komen ligt nog op bed! Handig... 🙄! Ik douche en hoop maar dat ik later Lukas tegen kom, zodat ik weer naar binnen kan. Gelukkig zie ik hem, pak mijn spullen en ga met hem naar de rooftop waar het ontbijt geserveerd wordt. Daar aangekomen zien we Franse Clement, die misschien ook vandaag met ons op pad gaat, maar hij besluit uiteindelijk iets anders te gaan doen.

Op pad naar de grottempels 
Ruim een uurtje later gaan Lukas en ik op pad. We halen nog even wat croissants met vanille voor tussendoor bij de 7/Eleven, de supermarkt die je hier ook overal ziet en bestellen onze grab.
Vandaag willen we een aantal bekendere grottempels zien, maar eerst starten we met de lime cave Gua Temperung, de grootste kalksteen grot van heel schiereiland Maleisië, die wel 578 meter hoog is en 1,9 km lang. Natuurlijk zien we hier niet alles van, maar het is gaaf te zien en te weten dat zich dit miljoenen jaren geleden gevormd heeft. We gaan voor tocht 2, waarbij je alle platforms ziet die de weg naar boven heeft, maar waarbij we niet ook nog het deel doen waarbij we door de grotten klimmen, want dan word je zeiknat. De tocht heen en terug via dezelfde weg is ruim een uur. Wij doen er iets langer over, want we nemen onze tijd. Het is binnen aardig benauwd.

Als we weer buiten komen en we een grab willen bestellen, komen we tot de ontdekking dat er geen beschikbaar is. Shit! We zitten te ver weg van de hoofdweg en wat verder afgelegen van de stad, dus hier rijden blijkbaar nauwelijks/geen grabs. We vonden het al raar dat onze chauffeur als lokale bewoner de grot niet kent en wij er wel van gehoord hadden (nouja, Lukas dus), maar nu weten we waarom... We vragen naar een taxi en 2 mannen, die bij de kassa van de grot werken, geven ons een telefoonnummer van een taxi, maar zeggen dat deze wel een stuk duurder is. Aangezien het een ritje was van 40 minuten enkele reis hebben we niet zo'n zin om direct een dure taxi te betalen, dus we besluiten richting de hoofdweg te lopen, in de hoop daar alsnog een grab te kunnen bestellen.
Lukas vertelt dat de Fransman Clement, die we eerder zagen, vaker probeert te liften, om zo stukken te reizen, dus ik, avontuurlijk als ik ben 😉, zeg dat dat ook een optie is. Lukas voelt er niet echt iets voor. We lopen door, maar hebben eigenlijk geen idee hoelang het lopen is naar de hoofdweg. Het is behoorlijk warm!
Wat later komt er een klein autootje achter ons aan gereden en blijkt het één van die twee mannen te zijn die bij de kassa zat. Hij geeft aan dat we kunnen instappen, zodat hij ons bij een bushalte aan de hoofdweg kan afzetten en we daar een bus richting Ipoh kunnen pakken. Goh, dat scheelt ons in ieder geval veel lopen richting de hoofdweg, want dat blijkt toch een heel stuk verder dan we dachten! Bij de bushalte aangekomen wachten we en wachten we, maar er komt geen bus... Aangezien we niet teveel tijd willen verliezen, omdat we alleen maar vandaag hebben in Ipoh en we nog een aantal tempels willen zien, besluiten we toch een taxi te bellen. Lukas heeft een Maleisische simkaart in zijn telefoon, dus belt het nummer wat we eerder hebben gekregen. Helaas geen gehoor... Lukas zoekt op internet en besluit een ander taxibedrijf uit de buurt te bellen. Die nemen wél op, maar na 5 minuten aan de telefoon begrijpt zowel zij niet wat Lukas bedoelt en hij niet wat zij bedoelt. Dit schiet lekker op haha... 🙄. Lukas hangt op en zegt nog een andere taxi te bellen. Ik zeg dat ik gewoon probeer een auto aan te houden. We moeten immers iets... En ja hoor, nog geen paar minuten later stopt er een vrouwtje. We geven aan dat we naar de Kek Look Tong Temple willen, maar ze gaat niet die kant op. Wel gaat de vrouw richting Ipoh, dus ze zegt dat we kunnen instappen. Ze is super aardig en praat aan een stuk door over haar kinderen en dat ze zelf vroeger veel gereisd heeft en de laatste jaren sinds haar pensioen ook, samen met haar kinderen, want haar man houdt niet van reizen. We vertellen over de grot en de vrouw zegt dat we echt naar Mirror Lake moeten gaan, want dat dat echt mooi is. We zeggen dat we een aantal tempels willen zien, maar niet het meer. De vrouw zegt nog dat ze het jammer vindt dat ze tegen haar man heeft gezegd dat ze om 15:00 uur terug zal zijn, want anders had ze ons gebracht. Vervolgens blijft ze doorpraten over hoe mooi Mirror Lake wel niet is en dat we daar echt heen moeten gaan. Dan belt de vrouw ineens haar man op om te zeggen dat ze in Ipoh is en wel belt als ze eraan komt en zegt ze tegen ons: "Ik breng jullie wel." We begrijpen het niet helemaal, dus vragen vervolgens of ze ons dan naar de tempel brengt en zeggen dat ze dat niet hoeft te doen. Maar ze zegt dat ze ons naar Mirror Lake brengt. Oké, daar willen we niet heen, maar toch... 😂. We vinden het allemaal allang best, want dit hele ritje heeft ons veel tijd en geld gescheeld. We stoppen uiteindelijk bij Mirror Lake, wat verborgen ligt achter een flink gebergte waar je via een smalle grot komt. Omdat het schijnbaar lastig te vinden is, loopt de vrouw nog met ons mee. Dan nemen we afscheid en zeg ik nog tegen Lukas: "Moeten we haar niks geven?" Maar omdat we eigenlijk allebei niet weten wat gepast zou zijn, laten we het maar. We hebben immers ook meerdere keren gezegd dat ze ons niet helemaal hoefde te brengen. Uiteindelijk wél super lief!
We gaan snel kijken bij Mirror Lake, wat inderdaad best mooi is, maar heel eerlijk niet echt bijzonder. Aangezien de Kek Look Tong Temple redelijk in de buurt lijkt te zijn lopen we die kant op.

Eerst komen we nog langs een andere tempel, Tokong Da Seng Ngan, waar een groot wit staand boeddhabeeld staat in een tuin met allerlei andere verschillende boeddhabeelden. Hier komen we vrij snel een man tegen, een local, die ook weer graag met mij op de foto wil. Ach ja, waarom ook niet... ☺️😂!

Als we even later kijken hoever de Kek Look Tong Temple nog lopen is, blijkt het toch verder dan gedacht, dus we bestellen een grab en rijden erheen. Dit is ook weer een van de vele mooie grottempels die Ipoh heeft. Het schijnt een van de mooiste en bekendste te zijn. En mooi issie, met al die kalkstenen druipers. Het ziet er erg gaaf uit. Hier binnen zijn ook weer diverse gouden boeddhabeelden geplaatst. Vanuit de grot heb je een geweldig uitzicht op de tuin met een vijver in het midden, waar ook een aantal boeddhabeelden staan. En de hele tuin in omringd door hele hoge rotsformaties. Heel gaaf!

Gelukkig hebben we ook nog tijd om de Perak Cave Temple te bezoeken, waar ik over gelezen heb en ik graag wil zien. Na een ritje van 20 minuten met de grab komen we aan bij deze grottempel. Binnenin staat een metershoge gouden zittende boeddha, omringd door 4 gouden godenbewaarders. Heel mooi!
Naast de grote gouden boeddha zijn er nog een aantal andere boeddhabeelden in de grot. Wat ook heel erg mooi is, zijn de vele versieringen en tekeningen die op de wanden van de grot zijn aangebracht. Ik kijk mijn ogen uit. Ik ben blij dat we nog tijd hadden om deze grottempel te bezoeken. Ik denk dat de kids dit ook wel gaaf hadden gevonden... Ik vind deze grottempel in ieder geval de mooiste die we gezien hebben vandaag! Helaas hebben we geen tijd meer om de grot naar boven te beklimmen voor het uitzicht over de stad, want omdat het al bijna 17:00 uur is, is dit deel al gesloten.

Avond in Ipoh 
Terug bij het hostel frissen we ons even op en lopen daarna wat rond door het centrum van Ipoh. We zien op verschillende plekken mooie streetart. Leuk om te zien en soms mooier dan de graffiti die wij in Nederland gewend zijn.
Ook lopen we door Concubine Lane, dat leuke smalle straatje met Chinese versieringen en kleine winkeltjes en restaurantjes, waar ik eerder al doorheen liep. We gaan even zitten om de beroemde 'black sugar pearl milk tea' te drinken. Ik weet nog steeds niet precies wat het is, maar het is in ieder geval iets met melk, bruine suiker, thee smaak met onderin een soort van glibberige balletjes die volgens mij ook de smaak van bruine suiker hebben. Op zich best lekker, maar als je er teveel van pakt vind ik de smaak nèt iets too much.
Hierna lopen we een stukje uit de Heritage Trail, een route met allemaal oude gebouwen.
We lopen weer langs diverse marktkraampjes met kleding enzo om een stukje verderop bij een Chinese tent te eten, waar ik heerlijke noodles eet en gaan wat later terug naar het hostel wat relaxen en uitzoeken voor de volgende dagen. Lukas en ik zullen de volgende dag samen doorreizen naar Cameron Highlands en hij denkt erover om daarna ook nog mee door te reizen naar Pangkor Island, waar ik graag nog heen wil voordat ik terug naar Kuala Lumpur ga.

Slecht slapen 🙁!
Ik ga weer laat slapen en gedurende de nacht slaap ik slecht. Ik heb ook weer erg last van de jeuk van waarschijnlijk nog de plekken van de zandvliegen, die helaas nog steeds niet weg zijn. Jeuk, aaahh, super irritant!!
Omdat mijn wekker alweer om 7:15 uur gaat, omdat we richting Cameron Highlands vertrekken, kan ik niet uitslapen. Uiteindelijk ben ik al ruim voor mijn wekker wakker en omdat ik niet meer kan slapen, schrijf ik maar wat aan mijn reisblog. Als ik opsta ben ik niet enorm moe, maar merk ik vooral dat ik erg vermoeide benen heb. Waarschijnlijk van het vele lopen gisteren.

Een kleine anderhalf uur later pakken we onze grab, om onze weg naar Cameron Highlands te vervolgen, schijnbaar het mooie binnenland van Maleisië, met adembenemende landschappen en uitzichten. Ik ben benieuwd...!
Tot snel weer 🤗!

Ps. Meer foto's volgen later nog 😊.