Dag 5-6-7-8 - Malakka, Maleisië

Busreis naar Malakka 
Het begin van mijn reis richting Malakka gaat allemaal wat anders dan gepland. Daar waar ik ooit zó voorbereid ben in alles, ga ik dit keer, ook wel op z'n Renates, last-minute/onvoorbereid op pad: ticket moet ik dus bij busstation nog regelen, maar daar aangekomen blijkt deze $ 10,- duurder dan online, wat ik als echte Hollander natuurlijk niet wil 😉. Ook blijk ik maar 1 optie te kunnen kiezen, terwijl er online veel meer opties zijn, maar ik wil toch echt graag in de buurt van mijn hostel uitstappen. Als ik blijf doorvragen, word ik doorverwezen naar een stukje verderop waar Wi-Fi is en ik het ticket alsnog online boek. Gelukkig heb ik alles qua credit card en random reader direct bij de hand, want ik rond mijn betaling nèt op het nippertje, een paar minuten (!) voor de vertrektijd, af 😳! Snel spullen mee naar buiten sjouwen en weer richting busstation waar ze me de bus wijzen. Daar kom ik de 1e Nederlanders op mijn reis tegen, 2 jongens (ik geloof 20 en 22) die samen reizen en ook de bus moeten hebben. Als ik tegen ze begin te praten, spreken ze me aan met U 🤣. Oké, ik voel me ineens heel oud...🙈.

De bus is super goed! Elke plek heeft een stopcontact en de stoelen zijn erg relaxed met heel veel beenruimte. Lijkt bijna wel business class zoals in een vliegtuig... De stoel kan superver naar achteren en ook je benen kunnen omhoog. Dit 4-uur-durende ritje ga ik zo prima volhouden ☺! Ik ga liggen en doe mijn ooglapje op om lekker te slapen. Onderweg word ik een paar keer wakker gemaakt door iemand als we door de douane-controle moeten, Singapore uit en Maleisië in. Ik ben natuurlijk weer als laatste de bus uit en iedereen is al weg en heeft spullen uit de bus moeten pakken. Ik heb dat pas vrij laat door en de bus rijdt al weg met mijn backpack er nog in. Ik ren snel naar de chauffeur en hij stopt, zodat ik mijn spullen kan pakken. Poeh, denk ik! Later blijkt dat het niks uit had gemaakt, want je moet gewoon weer in dezelfde bus instappen... 😂.

De reis gaat, doordat ik veel slaap, weer erg snel. Tijdens het laatste deel bedenk ik ineens dat ik niet weet hoe ik van busstop naar hostel moet en dat ik ook nog geen Maleisisch geld gepind heb. Handig dus weer... Gelukkig hebben die Nederlanders internet en hebben voor mij de route gedownload. Heb er nog een hele tijd mee zitten kletsen. Zij moeten er op een volgende busstop uit (blijkbaar kan dat ineens toch... 🤔?!) dus we wensen elkaar fijne vakantie. Buiten staat een Canadees (van 40, dus meer mijn leeftijd 😂) die ook uit de bus komt en me aanspreekt. Toevallig moet hij dezelfde kant op als ik en heeft ook geen geld, dus we kunnen allebei geen taxi betalen 😂. Samen lopen we richting onze hostels, gelukkig maar 16 minuten lopen, en kletsen we volop.
Uiteindelijk is alles goed gekomen, maar tip voor mezelf: volgende keer misschien toch iets beter voorbereid op pad gaan... 🙈😂.

Bij mijn hostel aangekomen heb ik geluk! Aangezien ik dit keer op een vrouwenkamer slaap, maar ik de enige vrouwelijke gast blijk te zijn, heb ik de kamer voor mezelf. Heerlijk! Zeker nu ik gepland heb de komende dagen wat op mijn gemakje te doen en lekker uit te gaan slapen. Goed vooruitzicht!

Chinatown
Alweer een Chinatown. Volgens mij is er in elk Maleisisch stadje een Chinatown en een Little India te bekennen ☺. Mijn hostel zit in Chinatown en ligt om de hoek van Jonker Streer, het artistieke en historische centrum van Malakka. Hier vind je allerlei kunstgalerieën, maar ook leuke souvenirwinkeltjes, kleine restaurantjes en andere eettentjes. Op vrijdag-, zaterdag- en zondagavond is hier de night market en wordt de hele straat vol gezet met allerlei kraampjes met speelgoed, souvenirs en andere hebbedingetjes. Ook vind je er van die kleine karretjes waar je allerlei lekkers zoals saté, aardappel-twisters, Chinese gerechtjes en zoete lekkernijen kan eten. Aangezien het nu dus zondag is, kan ik mooi deze night market nog mee pakken. Leuk!

Als ik net mijn hostel uit loop, kom ik 2 hostels verder een jongen en meisje tegen, van ongeveer halverwege 20. De jongen zegt wat en ik weet niet goed of ie het tegen mij heeft, dus ik begin met hem te praten. Ze komen uit Tsjechië en zijn al een half jaar op reis en hebben daarvoor al zo'n 1,5 jaar in Azië gewoond. Ze zijn direct erg amicaal en vragen of ik zin heb om met ze op te trekken voor hun laatste dagen in Malakka. Ergens weet ik niet wat ik ervan moet denken en voel me er niet echt comfortabel bij. Nu wil ik mensen niet in een hokje plaatsen (en sorry als ik nu vooroordelen heb die niet kloppen 😉), maar dit zijn van die échte backpackers, van die hippies met lange haren (zowel zij (Regina) als hij (Steven)) die gewoon net iets té amicaal of té overdreven zijn. Maar misschien moet ikzelf meer uit mijn comfortzone komen en het contact aangaan, dus ik besluit een stuk met ze mee te lopen. Ze vragen naar mijn contactgegevens en later terug op mijn hostel zie ik dat ik meteen een vriendschapsverzoek en bericht op Facebook heb, dat ik echt met ze moet afspreken en of ik samen met ze kom chillen... Hmm, ik weet niet. Ik heb er een raar gevoel bij, dus ik hou t af...

Chinatown zelf ziet er trouwens erg leuk uit, met al die oude gebouwtjes met Chinese tekens, lampionnetjes, etc. Super gezellig! 's Avonds zijn de straatjes ook gezellig verlicht. Grappig zijn ook de kleurige riksja's, de fietstaxi's waarmee je je kunt laten rondrijden. Hier in Malakka zijn ze kleurig versierd met allerlei lampjes, knuffels, etc, waarbij de muziek luid uit de speakers klinkt. Niet echt iets voor mij in m'n eentje.

Night market
In de tussentijd heb ik de night market bezocht. Ik scoor voor mezelf wat Chinese gerechtjes, wat stokjes met varkenssaté, eend en knoflook-worst en later nog een aardappel-twister en eet voor nog geen € 5,-. Ik zie wat leuke armbandjes bij een kraampje, maar twijfel toch teveel en koop ze niet. (De volgende dag heb ik er spijt van en gelukkig kom ik ze bij een winkeltje in Jonker Street weer tegen, dus koop ze alsnog 😊.) Nadat ik genoeg gestruind heb over de night market ga ik terug naar mijn hostel, maar omdat ik ook geen zin heb om daar de hele avond te zitten, ga ik besluit ik maar weer naar de night market te gaan.

Even later, terug op de night market, kom ik die Nederlandse jongens weer tegen en ze vragen of ik een drankje mee doe. We gaan gezellig bij Geographer Café zitten, een café op zo ongeveer het beste plekje van Jonker Street en bestellen een paar biertjes en kletsen gezellig wat af, totdat de zanger zó hard begint te zingen dat we moeten gaan verzitten omdat we elkaar nauwelijks kunnen verstaan. Leuk, die live-muziek 😂!

Weer terug op mijn hostel zie ik dat ik weer een bericht heb van Steven de Tsjech, dat ik ze morgenochtend direct moet berichten, want ze kijken ernaar uit om me te zien. Oké... 🤷‍♀️. Ik reageer niet en de volgende avond krijg ik ineens een bericht van Tsjechische Regina. Mijn rare gevoel bij hen blijkt te kloppen, want ze waren blijkbaar uit op een trio 🙈🤣!! Eeh, nee dank je!! Niet aan mij besteed... 😂!

Historisch centrum van Malakka
Op dag 2 in Malakka slaap ik heerlijk uit en doe ik echt op z'n Renates op het gemakje. Mijn ontbijt is uiteindelijk mijn lunch geworden en in de middag ga ik op pad om het historische centrum te bezoeken. Malakka heeft best wat Nederlandse invloeden. Zo is er St. Paul's Church, vroeger een kerk voor de Portugezen, maar later een begraafplaats tijdens de Nederlandse bezetting. Porta de Santiago is ooit gebouwd door de Portugezen als burcht ter bescherming tegen de Nederlanders. Een klein deel hiervan is nog over. De Nederlandse gouverneur liet het Stadthuys bouwen met veel Nederlandse trekjes. Aangezien ik niet zo van musea ben, ga ik er niet naar binnen. Hiernaast staat de Christ Church met nog meer Nederlandse bouwstijlen, die ik wél bezoek.
Lang leve internet voor al die handige info 😜!
Verder loop ik nog langs St. Francis Xavier's Church en later loop ik langs de rivier waar allerlei barretjes zitten. Hier en daar zie ik wat mooie street art. Ik wilde eigenlijk wat gaan drinken, maar het is niet echt gezellig en druk, dus besluit ik door te lopen.

Ik kom een stuk verderop, allemaal in dezelfde straat, een aantal religieuze gebouwen tegen: een Chinese tempel, een Indiase tempel, een moskee en een kerk. Ik bezoek de Chinese tempel Cheng Hoon Them en wil eigenlijk de moskee nog in, maar daar ben ik met m'n korte kleding niet echt op gekleed. Dat bewaren we dan maar voor morgen. Ik ben niet gelovig, maar vind het leuk al die cultuurverschillen en rituelen te zien.

Ik ben wel even klaar met het lopen en heb het idee dat ik zowat heel Malakka al heb gezien, terwijl ik morgen nog een hele dag heb. Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant ook best prima, want ik had me toch al voorgenomen deze dagen op het gemakje te doen en kan ik morgen wéér lekker uitslapen in m'n privé-kamer ☺.

Tegenvaller, tegenvaller, tegenvaller...!
Terug op het hostel kom ik erachter dat ik mijn bus die ik overmorgen wil pakken naar Mersing, niet in de ochtend kan pakken, maar alleen in de middag. Flink balen, want dat betekent dat ik de ferry naar Tioman niet meer die dag kan pakken, wat mijn volgende bestemming is en dus zal moeten overnachten in Mersing om pas een dag later naar Tioman te kunnen. Nogal een tegenvaller! Zeker ook omdat ik daar mijn Open Water duikcursus wil gaan doen en daar stiekem wat tegenop zie. Ik wil dus niet gestresst al moeten aankomen...

Ik zoek nog wat vluchten en prijzen uit, die ik nog moet boeken voor onze reis samen met het gezin en kom tot de ontdekking dat vrijwel alle prijzen weer zijn gestegen. Nóg een tegenvaller dus!

Ik besluit maar te gaan eten, maar eenmaal buiten aangekomen kan ik geen fatsoenlijke plek om te eten vinden. Wat blijkt: het vasten van de Ramadan is vandaag gestart en aangezien nogal veel Maleisiërs moslim zijn, zijn veel eettentjes dus gesloten. Grrr!!
Uiteindelijk vind ik een hawker center met van die verschillende kraampjes met eten. Ik bestel een chicken rice met cola, maar de maaltijd die geserveerd wordt is niet echt om over naar huis te schrijven... Daar kunnen zelfs míjn kookkunsten tegenop, dus moet je nagaan hoe belabberd het dan wel niet is... 😳!
Even heb ik er flink de balen in en ben ik inmiddels wel klaar met Malakka... 🙄!

Na het eten wil ik nog ergens een drankje gaan doen. Ik loop richting de rivier met al die barretjes ernaast. Ook hier is het niet druk, vanwege de Ramadan.
Ik kom die Canadees van eerder uit de bus tegen en besluit bij hem te gaan zitten. Samen drinken we een paar biertjes en kletsen we met de jongen die bij de bar werkt, die tijd heeft om bij ons te komen zitten, omdat er nauwelijks nog mensen zijn. Hij geeft aan dat ik misschien nog wel een taxi kan pakken richting Malakka Sentral, wat niet op loopafstand is, om een busticket naar Mersing voor de ochtend te scoren. Als ik afscheid neem van hem biedt hij aan dat ik de volgende dag met hem mee naar het station kan rijden. Ja graag! Hopelijk komt alles dan toch nog goed! Het is inmiddels 23:00 uur geweest en ik ben redelijk klaar met de dag en wil lekker mijn bedje induiken.

Eenmaal terug op het hostel is mijn hoop van korte duur... Niet alleen het regelen van een bus richting Tioman is lastig, nu blijkt dat ik ook nog eens niet kan starten op 9 mei met mijn duikcursus (die ik dus nog niet vastgelegd had, beetje stom ja... 🙄), maar pas op 11 mei, wat betekent dat ik pas op 15 mei Tioman kan verlaten, terwijl ik daar volgens mijn planning uiterlijk op 14 mei weg had gemoeten om uiteindelijk aan het einde van mijn solo-reis op tijd bij Stefan en de kids in Kuala Lumpur te kunnen zijn.

De komende uren ben ik bezig met het omgooien van mijn reis, ticketopties kijken en mensen mailen of ik dingen anders kan inplannen dan ik wilde. F*ck zeg, wat een gedoe 😡!! Uiteindelijk ga ik pas tegen 2:00 uur slapen en ben ik er niet echt gerust op dat het allemaal goed komt...

Tja, ik kom er nu al achter dat het leven van een backpacker niet altijd over rozen gaat. Voor een echte controlfreak als ik word ik behoorlijk op de proef gesteld...! Is een flinke leerzame test hier voor me, dat niet altijd alles kan gaan zoals ik het graag zou willen... (ja, op zich was ik daar natuurlijk écht al wel achter hoor, maar toch... 😉)!

De volgende dag slaap ik weer uit en spreek af met Miguel, de Maleisische jongen van de bar, dat hij me om 14:00 uur oppikt bij het hostel. Inmiddels heb ik besloten dat ik mijn reis niet ga omgooien (teveel gedoe) en maar gewoon de 11e ga starten met mijn duikcursus bij de duikschool die ik graag wil. Ik had toch al bedacht om Sumatra 1 dag korter te doen dan in de planning staat, dus dan komt dat nu mooi goed uit (er mag alleen niks anders meer tegenvallen qua reizen, anders moet ik een plekje skippen, wat ik liever niet wil). Ik kan natuurlijk altijd bij een andere duikschool starten, maar had juist zo'n goed gevoel bij het contact met déze duikschool. Er bestaat nog een héle kleine kans dat ik tóch eerder bij deze duikschool kan starten dan de 11e, dus duim graag even met me mee 🤞🏻!!

Laatste bezichtigingen
Voordat Miguel me komt halen wil ik nog even de Masjid Kampung Kling moskee bezoeken, waar ik gisteren niet echt op gekleed was. Uiteindelijk blijk je bij de moskee zo'n gewaad aan te moeten trekken en ook nog een hoofddoek op, waarvan aan het einde van mijn bezoek blijkt dat ik die niet goed op heb, omdat mijn haar nog zichtbaar is. Oepsie... Ook loop ik daarvóór nog over een deel waar je blijkbaar helemaal niet overheen mag lopen en word ik gewaarschuwd door een mevrouw. Cultuurbarbaar dat ik ben 🙈.
Eerlijk gezegd vind ik de moskee niet zo bijzonder en ook niet mooi. En wárm dat ik het heb in dat gewaad 😳! Ik ga vrij snel weer weg.
Vlug loop ik nog even langs de molen aan het begin van het historische centrum, die ik gisteren vergeten ben op de foto te zetten en loop terug richting hostel.

Bij het hostel kijk ik nog even op de website van de bussen. Ik wil natuurlijk niet weer verrast worden door de prijzen bij het busstation, dus check even wat de kosten online zijn. En wat blijkt... ineens kan ik wél het busticket voor morgenochtend boeken 😬! Aangezien het al bijna 14:00 uur is, stuur ik snel Miguel een bericht dat het ritje naar het busstation niet meer nodig is. Tóch bedankt ☺!

Hierna besluit ik maar op het hostel te blijven. Ik ben gisteren al aardig verbrand en vandaag is het zo warm dat ik beter even binnen kan blijven. Ik had eigenlijk ook nog Little India hier willen verkennen, maar ik zoek het niet meer. Malakka is klaar voor mij.
Ik zit heerlijk in de keuken aan de grote tafel en contact nog wat op en neer met de duikschool en met de persoon in Sumatra voor mijn jungle-tocht later, omdat ik daar dus een dag later moet aankomen dan gepland.

Daarstraks heb ik Stefan nog gesproken. Ook maak ik heel graag nog even tijd om te Whatsapp-videobellen met ons Ellen, die vandaag even op Xavi en Dylan past, voordat ze naar het schooltje (zoals wij dit thuis noemen ☺) gaan. Door het tijdsverschil komt het precies goed uit om hen te bellen. Fijn om weer even een soort van 'live' de kids te kunnen zien en spreken!!

De middag besteed ik verder aan dingen regelen voor mijn reis en schrijf alvast een deel van mijn reisblog. Eerlijk gezegd bést een flink karwei (met al die details van mij 😉😂), maar ik vind het leuk om te doen en het is leuk om het later nog terug te kunnen lezen. Hoop dat jullie het ook leuk vinden...! In ieder geval dank voor de berichtjes die ik al gekregen heb! Erg leuk te lezen!

Afsluiting van mijn Malakka-avontuur
Tegen 19:00 uur besluit ik maar te gaan eten. Hopelijk vandaag een groter succes dan gisteren. Ik vind een leuk restaurantje met Indiaas eten (huh, is het nou Indiaas of Indisch... 🤔) en bestel een bowl met noodles en vis. Ik word al gewaarschuwd dat het wat pittig kan zijn, maar ik durf het toch aan. Ondertussen schrijf ik verder aan mijn blog. Uiteindelijk is het eten inderdaad wel wat pittig, maar op zich best lekker. Alleen wel lastig eten met stokjes, maar ik red me aardig.

Omdat ik mijn blog nog niet af heb en het niet leuk vind om op het hostel verder te schrijven, besluit ik ergens nog een drankje te doen. Ik kom bij een gezellig koffie-tentje, waar ze ook een heerlijke groene smoothie hebben. Lekker smullen dus tussen het schrijven door!
Uiteindelijk ga ik rond 21:30 uur terug naar het hostel, want moet mijn busticket voor morgenochtend alsnog regelen. Ja ik weet het, alweer lekker last-minute, maar ik kreeg vanmiddag een error...

Het busticket lijkt zo geregeld, maar helaas blijft het betaalproces weer een paar keer hangen. Ojee, het zal toch niet dat het me nu alsnog niet lukt...! Gelukkig komt het goed. Hierna nog even het ticket voor de ferry regelen. Ook dit lukt weer niet (grrr!), dus ik probeer het later nog wel een keer. En zoniet, dan lukt het vast bij het ferrystation ook nog wel... Later blijkt helaas ook geen optie, als blijkt dat de ferry company geen enkeltje naar Tioman toe staat, maar alleen maar een retourtje. Maar ik weet dus nog niet wanneer ik uit Tioman weg kan, omdat ik nog niet weet wanneer ik start met duiken. Eens even kijken hoe we dat morgen bij het ferrystation gaan regelen...

De volgende dag moet ik op tijd opstaan, om om 6:45 uur al een grab (taxi via een app) richting Malakka Sentral te regelen/pakken. Ze hebben me hier bij het hostel beloofd dat dat goed komt, maar dát geloof ik pas als ik er ook daadwerkelijk in zit. Er is hier in Malakka al zoveel mis gegaan... 🙄!

Kortom: Malakka is leuk om gezien te hebben, maar ik vind het niet heel bijzonder. De night market is leuk en met name het historische centrum mooi om te zien, maar als ik alle tegenslagen optel, zijn dit niet mijn beste dagen. En natuurlijk is heus niet alles slecht. Ik heb leuke (en rare 😉) mensen ontmoet. Mijn hostel met privé-kamer is heerlijk en ziet er ook nog eens erg mooi uit met z'n industriële uitstraling!
Maar goed, dit is nog maar stop nummer 2 natuurlijk. Nog velen te gaan! Eens kijken wat Tioman me straks gaat brengen...!

🙋🏼‍♀️