Dag 24-25 - Weer even terug in Langkawi, Maleisië

Ferry naar Langkawi 
Vandaag ga ik weer terug vanaf Koh Lipe in Thailand naar Langkawi in Maleisië. Ik moet immers over 1 weekje weer in Kuala Lumpur (Maleisië, voor degenen die dit niet weten ☺️) zijn en wil vanaf Langkawi mijn weg naar beneden vervolgen richting Ipoh en Cameron Highlands, voordat ik naar Kuala Lumpur ga. Omdat ik al in Langkawi ben geweest voordat ik naar Koh Lipe ging, blijf ik er nu dus alleen maar als korte stop voor 1 nacht. Morgenochtend ga ik direct weer door.

De ferry vanaf Koh Lipe naar Langkawi vertrekt om 11:00 uur vanaf het water en we worden eerst vanaf het strand in van die houten longtailboten vervoerd naar de ferry. Omdat ik wel al op tijd bij het ferrystation moet zijn voor de paspoortcontrole, word ik om 9:00 uur vanaf mijn resort in zo'n brommertje met zijspan daarheen gebracht.
De ferry zelf gaat prima en ik besluit weer te gaan slapen, zodat de tijd ook lekker snel gaat. Ik heb geen idee hoelang ie er uiteindelijk over gedaan heeft en er is ook nog tijdsverschil tussen Thailand en Maleisië, maar ik ben rond 13:45 uur op het ferrystation in Langkawi (ja, rekenen is nog steeds niet mijn sterkste kant... 😂).
Ik wacht totdat ik mijn bagage kan pakken en loop richting de uitgang. Ondertussen hebben er al verschillende mannen aan me gevraagd of ik een taxi wil, maar ik antwoord van niet, omdat die vaak duurder zijn dan de 'grab' die ik wil pakken. Je ziet dan namelijk direct wat je betaalt en omdat je de chauffeurs ook kan beoordelen achteraf via de app heb je niet echt het gevoel genaaid te worden over de prijs. Omdat ik niet met internet op mijn telefoon reis, kan ik de grab nog niet aanvragen, maar gelukkig is er bij elk vliegveld of groter ferrystation bijna altijd wel gratis Wi-Fi. Als ik dat heb, roep ik de grab op via de app, ga bij de uitgang staan en binnen een paar minuten is mijn taxi er. Dit ritje lijkt relatief duur in verhouding met andere ritjes die ik gehad heb, maar het is ook een half uur rijden. Ik ga maar gewoon op de gok terug naar het hostel waar ik eerder zat, want dat was prima en ik verwacht niet dat het volgeboekt is. In de auto val ik in slaap en de chauffeur moet me wakker maken als we er zijn. Ik ben moe!

Weer even naar het strand 
Bij het hostel aangekomen check ik even wat dingen op internet voor het vervolg van mijn reis en ga dan direct naar het strand, want het is echt stralend weer ☀️!
Omdat ik nog niet geluncht heb, maar wel honger, want het is inmiddels al 16:00 uur, ga ik vlug even langs de Subway die ik op weg naar het strand tegen kom. Ik had eigenlijk zin in een hamburger, maar het tentje waar ik wilde eten is nog dicht, dus dan vanavond maar...
Op het strand probeer ik eerst wat in de schaduw te liggen, want de zon is behoorlijk fel, maar later is ook mijn schaduw verdwenen. Op zich niet erg, want ik ben voor mijn gevoel nog niet heel erg verkleurd en het is natuurlijk wel leuk als ik straks na 8 weken vakantie een beetje bruin kan terugkomen 😉.
Ik verplaats me wat meer richting het water, zodat ik mijn spullen beter in de gaten kan houden en ga het water in. Erg lekker om even af te koelen!
Hierna ga ik lekker in het zonnetje liggen. Ik zit zo nog een hele tijd op het strand, als de zon al bijna weg is en schrijf wat aan mijn reisblog, als er ineens een Aziaat naar me toe komt en zegt dat ie met mij op de foto wil. Ik weet niet wat voor Aziaat het is, want voor mij zien alle Aziaten er hetzelfde uit 😂. Ik zit em even vertwijfeld aan te kijken en stamel dan: "eeh, okay". Hij roept z'n vriend, zodat die een foto kan maken. Apart weer dit ☺️, maar ik had het in Thailand een paar jaar geleden ook al eens, dus ik kende het al wel. Maar best gek dat mensen dit dus willen... 😂.

De avond
Niet veel later ga ik terug naar het hostel. Het is inmiddels al bijna 20:00 uur en ik wil nog even douchen voordat ik ga eten.
Als ik uiteindelijk buiten loop om te gaan eten, merk ik dat ik moe ben en nergens zin in heb. Ik eet een hamburger bij van die kraampjes met local food waar ik eerder ook Westers heb gegeten, want volgens de toeristen die ik een week geleden daar tegen kwam zou de hamburger super lekker zijn. Ik bestel een 'beef hamburger special cheese'. Op zich issie lekker maar bij de laatste paar happen heeft ie toch een andere smaak dan ik gewend ben bij hamburgers en vind ik em wat minder worden. Na het eten loop ik nog even een stukje, maar weer merk ik dat ik geen zin in iets heb. Laat ik maar gewoon even vlug een drankje doen bij cinnamOn's waar ik een paar dagen eerder ook was en dan terug naar mijn hostel gaan, zodat ik wat kan bijslapen. Ik bestel een biertje en als ik ga zitten aan een tafeltje, word ik direct aangesproken door een stel een tafeltje naast mij of ik bij hen wil komen zitten. Op zich is gezelschap wel leuker dan alleen, dus ik ga bij hen zitten. Het stel ziet er vrij jong uit en ze blijken allebei 22 te zijn. Hij, Tyler, uit Canada en zij, Adriana, uit Brazilië. Ze zijn beiden al zo'n 3-4 jaar van huis en zijn elkaar in Thailand tegen gekomen 2 jaar geleden en vormen sindsdien een stel. Ze hebben een hele tijd in Australië gewerkt, maar moesten vanwege hun visum wat verliep het land uit en zijn zo'n 1-2 weken geleden naar Langkawi gekomen. Zonder plan, gewoon maar kijken hoe het loopt. Dat lijkt me wel raar hoor, om al 3-4 jaar weg te zijn van huis. Adriana is wel al een paar keer terug geweest naar Brazilië, maar Tyler niet meer in Canada. Dat is toch niks voor mij hoor. Een paar maanden tot 1 jaar reizen (mét gezin uiteraard!) en veel zien van de wereld lijkt me super gaaf, maar zo'n 3-4 jaar is toch wel erg lang! We kletsen gezellig wat, maar ik merk dat mijn niveau toch even wat anders ligt dan dat van hen. Ik weet niet of het komt doordat zij al flink gedronken schijnen te hebben, of doordat ze gewoon een flink stuk jonger zijn en een andere levensstijl hebben dan ik, en ik ben ook moe, dus na 2 biertjes hou ik het voor gezien en wens ze een fijne vakantie. Adriana vraagt voor ik ga nóg een keer naar mijn naam, wat ze al een paar keer gedaan heeft, maar haar niet goed lukte om uit te spreken ☺️. Dit keer lukt het haar wel. Yeah, high five erop 😂! Sowieso schijnt iedereen die ik tegen kom moeite te hebben met mijn naam, want ik moet hem telkens wel 2 of 3 keer herhalen... Misschien dat ik me maar een tijdelijke makkelijke 'vakantienaam' moet geven haha. Tips zijn welkom... 🤣!

Terug bij het hostel kom ik op mijn slaapzaal een meisje uit Frankrijk tegen. Ik klets wat met haar, maar gelukkig gaat ze na een tijdje op stap. Ik moet nog wat dingen regelen voor mijn reis naar Ipoh morgen, zoals een ferry ticket en de bus en het hostel daar en ben eigenlijk wel redelijk klaar met de dag en wil slapen. Uiteindelijk blijf ik toch weer te lang op mijn telefoon zitten (goh, what's new... 🙄) en is het alweer 2:00 uur als ik pas ga slapen.

Lange reis voor de boeg 
De volgende ochtend gaat mijn wekker al om 7:00 uur om naar Ipoh te gaan. Eerlijk gezegd lijk ik hier telkens minder moeite te hebben met opstaan dan thuis, dus gelukkig valt mijn vermoeidheid mee!
Ik maak me klaar voor mijn lange reis richting Ipoh: eerst een half uur in de taxi naar het ferrystation, waar ik even moet wachten op mijn ferry naar Kuala Perlis, die er geloof ik ruim een uur over doet, dan een uurtje wachten op mijn bus naar Ipoh die er zo'n 6 uur over schijnt te doen, dan nog een locale bus naar het centrum en dan een stukje lopen naar mijn hostel, maar dan moet ik er toch zijn...

De grab is er op tijd en ik ga op weg naar het ferrystation. Benieuwd wat mijn volgende plek me weer gaat brengen...!
🙋🏼‍♀️