Actief en ontspannend Moalboal

Binnen 20 minuten ben ik met de tricycle bij het vliegveld van El Nido. Ik ben precies op tijd (mag ook in de krant 🙈😅). Het is een kei klein vliegveld en ik ben overal meteen aan de beurt. Ik vraag me af waarom ik 2 uur van tevoren hier moet zijn, maar gelukkig is er Wi-Fi.
Tussendoor kijk ik wat filmpjes die ik vorige week op Dominator heb gemaakt en even wilde ik dat ik weer terug was daar. Wát een geslaagde dag was het met allemaal fijne mensen om me heen ❤!

Als ik even later het behoorlijk kleine vliegtuigje zie, hoop ik dat ik niet misselijk ga worden, zoals ik op het einde van de vlucht van Manilla naar Coron wel werd.
Ik hoop dat ik straks meteen bij Cebu Airport de bus naar Moalboal kan pakken en niet nog in Cebu moet overnachten, want dit keer heb ik mijn hostel voor de komende 3 nachten al geboekt.

De vlucht vertrekt 15 minuten eerder dan gepland en op tijd komen we aan bij Cebu Airport. Nadat ik mijn bagage van de band heb gehaald besluit ik eerst iets te eten te halen. Ik rijd mn bagagekarretje met mijn flightbag met backpack erin naar de 7-eleven supermarkt en laat em daar buiten voor t raam staan om 2 sandwiches te kopen. Ik ga een stukje verderop zitten met de sandwiches, omdat ze die net warm hebben gemaakt en eet ze op mn gemakje op. Daarna vraag ik ergens na waar het busstation is voor mijn bus naar Moalboal. Twee dames leggen het me uit en ik loop die kant op. Als ik bijna bij het busstation ben, bedenk ik me ineens dat ik mijn bagage helemaal vergeten ben. Hoe dan 🙈?! Die ligt hopelijk nog op het bagagekarretje een stuk verderop 🤣. Ik loop die kant op en gelukkig zie ik em later staan.

Bij het busstation leer ik een Frans gezin kennen die ook naar Moalboal gaan. Ze reizen samen met hun 3 kids van 11, 9 en 5. Altijd mooi om te zien als mensen met hun gezin naar verre landen reizen. Ik hoop volgend jaar ook samen met Xavi en Dylan naar Azië te reizen.
Samen met het Franse gezin pak ik de bus naar Cebu City. Die doet er een klein half uur over. Bij Cebu City moeten we weer een andere bus pakken naar South Terminal, maar het Franse gezin en ik besluiten een taxi te delen. Bij South Terminal busstation deel ik ook weer een minivan met het Franse gezin, want de gewone touringcar-bussen doen er veel langer over. De mini-van zit behoorlijk vol en ik zit ergens in het midden. Niet een hele fijne plek bedenk ik later, omdat ik nog wel eens de neiging heb om misselijk te worden. De Franse vrouw zit naast me en samen kletsen we wat over onze stops tijdens deze vakantie. Haar gezin zit achter ons. Even later wordt de man misselijk en de minivan stopt en de man gaat voorin zitten. Hierdoor kan ik gelukkig doorschuiven naar het raam, want de vrouw gaat achterin bij haar kids zitten. Aangezien de reis zo'n 2,5 uur gaat duren probeer ik mn ogen dicht te doen en te slapen, waardoor ik vaak minder misselijk word. Dat werkt een hele tijd, maar na lange tijd word ook ik best misselijk van het continu gas geven en remmen, de scherpe bochten en de bergachtige wegen. Wat een helse rit! Ik probeer te focussen op mn ademhaling en vraag me af hoelang t nog rijden is, maar ik durf mijn telefoon niet uit mn tas te halen, bang dat ik nog misselijker word van die bewegingen. Even later hangt de Franse man kotsend uit het raam. De chauffeur stopt het busje en de man stapt uit en kotst alles uit zn lijf.
Ik ben blij dat we even kunnen stoppen, zodat ik ook even wat kan bijtrekken. Gelukkig hoef ik niet te kotsen! 15 minuten later zijn we er eindelijk!
Ik pak de tricycle richting het hostel.
Nog half misselijk van de rit en een beetje hoofdpijn-achtig kom ik rond iets na 19:00 u bij mn hostel aan. Pff, wat een reis!

Ik ben nog geen 2 minuten in het hostel of ik ontmoet Hannah uit UK alweer. Ik klets even met haar en check in de tussentijd in. De man van het hostel brengt me naar mn kamer. Dat ziet er netjes uit. Ik heb hier weer een gemengde kamer geboekt. Dit keer met 8 stapelbedden. Ik slaap weer beneden en deze hebben, net als in mn eerste hostel, een fijn gordijn voor je bed, zodat je iets meer privacy hebt. Niet dat ik daar in mn vorige hostel last van had dat het daar niet was, maar ergens is het toch fijner om te hebben.

Ik berg direct wat spullen op en klets daarna op mn kamer met 2 jongens uit UK, en ga dan vlug een hapje eten, want ik heb honger. Ik bestel een heerlijke maaltijd "sizzling pork loin" en in de tussentijd videobel ik even met ons Ellen.
Na het eten ga ik terug naar mn hostel, want ik heb besloten om mezelf op een heerlijke massage te trakteren en kleed me even om. Ik ga nog even boven naar de bar, waar Hannah had aangegeven te zijn en klets daar nog even met haar en een ander stel uit UK die ze hier in het hostel heeft leren kennen. Ze vraagt of ik vanavond mee ga naar Chili Bar, bij het strand. Ik geef aan dat ik dat nog niet weet, omdat ik best moe ben van de lange reisdag vandaag en eerst ga genieten van een massage. Ik boek nog even de Canyoneering trip bij het hostel voor morgen en ga dan op zoek naar een plekje voor de massage. Tegen 22:00 u kom ik daar aan en besluit voor een Swedish full body massage te gaan. Heerlijk 1 uur lang genieten! En dat is het 👌🏼! Dat had ik even nodig! Hierna krijg ik nog "hot tea". Geen idee wat voor kruiden erin zitten, maar "hot" issie zéker. Maar wél lekker zo na die massage!
Ik loop terug naar mn hostel en daar aangekomen is het al aardig leeg boven bij het lounge-deel. Ik besluit Chili Bar te skippen en maar een beetje op tijd te gaan slapen. Morgen start de tour al om 9:00 u en duurt ook nog eens de hele dag, dus ik kan mn energie beter sparen, want voor die dag erna heb ik ook nog een activiteit op de planning waarvoor ik al om 4:00 u moet vertrekken.
Ik typ nog even mn reisverhaal en ga dan richting mn bedje. Toch weer later dan gepland ga ik slapen. Over iets meer dan 6,5 uur gaat mn wekker weer...

Vandaag ga ik de Canyoneering tour doen! Geen idee wat me precies te wachten staat, maar iets later dan gepland vertrekken we in een mooi roze busje. Hannah die ik gisteren ontmoet heb zou eigenlijk ook mee gaan, maar is er niet bij. Ik ken niemand, maar dat is niet erg. Ik ontmoet nu weer een aantal nieuwe meiden. Ik ben nog gaar, omdat ik vannacht echt zó kut heb geslapen doordat ik het koud had van de airco die aan stond. Als we met het busje aankomen krijgen we een zwemvest en een helm. Bijna iedereen van onze groep heeft een roze helm, maar vanwege mijn kleine hoofdje vraag ik een kinderhelm 🙈, dus krijg een mooie witte.

Vervolgens moeten we 2-aan-2 achterop de motor naar de plek waar de Canyoneering start. Ik ga samen met een vrouw die met haar gezin is, waarvan haar jongste 8 is en gedurende de tocht vraag ik me af hoe oud kids hiervoor moeten zijn. Ik begrijp dat dit 10 is, hoewel haar jongste kind 8 is. Xavi is ook bijna 8, maar die zie ik dit toch nog niet doen. Ik denk dat Dylan dit eerder zou durven dan z'n grote broer 😉.
De tocht achterop de motor is al een leuk tochtje op zich. Hierna komen we bij de start aan. De hele Canyoneering tocht is heel cool! Voor wie niet weet wat het is: je volgt een rivier, waarbij je de hele tijd over stenen in het water moet lopen, moet zwemmen, over grote stenen in het water klimmen, van de stenen afglijden of er vanaf springen.
De omgeving alleen is al mooi om te zien 😍 ! Het water is heerlijk en op sommige plekken zó mooi helderblauw!
Van de rotsen afspringen is wel cool! Jammer dat de hoogste van 15 meter dicht is, vanwege het slechte weer, maar de een-nahoogste is iets van 8 meter zeggen ze (volgens mij iets lager), dus da's ook al cool. Geen idee of ik die van 15 m gedurfd zou hebben haha, maar aan de andere kant: ik ben in Costa Rica jaren geleden ook al eens gaan bungeejumpen wat volgens mij 153 m hoog was. Dus zou 15 m ook moeten lukken toch 😉?
Stiekem is het best wel intensief (of het komt doordat ik niet heel best heb geslapen), dus na een paar uur ben ik best moe en zijn we ook bijna aan het einde gekomen. Daar hebben we nog een lunch, waarbij ik o.a. een paar kleine loempia's eet. Er zijn blijkbaar normale loempia's en langwerpige, wat ik dus niet gezien had, dus ik pak nietsvermoedend een grote hap van mn 3e loempia, wat zo'n langwerpige is. OMG! Da's er dus één met een groene peper erin 😳! Mégapittig 🥵!

Na de lunch gaan we weer terug naar ons hostel waar we rond 15:15 uur zijn.
Ik kleed me om, want al mn kleren zijn nog nat en ik heb het best koud. Aangezien het weer regent en ik toch best gaar ben, ga ik lekker relaxed boven in de lounge-ruimte op de zitkussens zitten en zit even op mijn telefoon als ik merk dat ik echt behoorlijk moe ben en mijn ogen telkens dichtvallen. Ik besluit ze op een gegeven moment maar gewoon te sluiten en lig daar een tijdje half half te slapen. Heerlijk!

Na een tijdje daar gezeten te hebben kom ik even later Hannah boven tegen en ga ik even bij haar kletsen. Ik vertel over mijn gave tocht van vandaag en ze vertelt dat ze uiteindelijk ziek was geworden, waardoor ze niet mee kon. Ze zegt dat ze dalijk met 2 andere meiden hier uit het hostel een hapje gaat eten en vraagt of ik mee ga. Even later ga ik samen met Hannah, Izzy en Valery ergens een hapje eten en hebben we een gezellige avond. Ik besluit wel redelijk op tijd naar bed te gaan, want voor morgenochtend heb ik een tour geboekt waarvoor ik erg vroeg opgehaald word.

Na het eten lopen we terug naar ons hostel. Onderweg hoor ik ineens mijn naam roepen en kijk om. Zitten daar Jeremy en Anna uit Nederland, die eerder ook mee op de eilandentrip waren. Heel leuk om die weer even te zien, dus ik klets even met ze en loop dan de andere meiden achterna, die inmiddels al bij het hostel zijn. Zij gaan zo richting Chili Bar, maar ik pas. Als ik even later nog met ze bij de receptie sta zie ik een paar mensen naar me zwaaien. Ik zwaai terug, maar zeg nog tegen de andere meiden: geen idee naar wie ik zwaai. Als ik even later terug loop van het winkeltje om wat chips als ontbijt te kopen voor morgenochtend wordt er weer naar me gezwaaid. Dit keer ben ik dichterbij en kijk ik goed en blijkt dit het Franse gezin te zijn waarmee ik gisteren in de bus, taxi en mini-van zat. Ik klets even met ze. Zo leuk om de mensen van eerder op je reis weer te ontmoeten!
Ik loop terug naar het hostel en denk: vandaag was echt een hele leuke dag 😀!

Ik ga nog even boven in de lounge-ruimte zitten. Hannah, Izzy en Valery komen alweer terug, want Chili Bar was niks en gaan wat kaartspelletjes spelen en vragen of ik mee doe, maar ik skip. Ik post nog mn foto's en filmpjes van de Canyoneering tour van vandaag op Facebook en ga dan, wederom later dan gepland, rond 23:30 u slapen. Morgen word ik al om 4:30 u opgehaald voor hopelijk weer een mooie tour 🤞🏼!

Die nacht slaap ik weer super kut. Iets beter dan de nacht ervoor, maar tis sowieso maar een korte nacht, omdat ik maar 4 uur kan slapen en mn wekker dan alweer gaat. Ik kleed me aan en wacht totdat ik word opgehaald voor mn tour.
Een kwartier later dan gepland komt daar een scooter aangereden die me naar de mini-van even verderop brengt. Er zitten al een aantal mensen in de auto en direct als ik instap heb ik het koud van de airco. Ik ben de afgelopen dagen sowieso al wat snotterig van de airco uit de mini-van op mijn reis samen met het Franse gezin. Gelukkig heb ik mn relaxbroek bij, die ik maar om mn nek draai tegen de kou. Ik probeer wat te slapen. Onderweg stoppen we af en toe om wat anderen op te pikken. Na ongeveer een uurtje rijden is de chauffeur allemaal druk aan het bellen en blijkt dat de tour niet door kan gaan vanwege de typhoon waarover ik eerder vertelde. Súper balen, want vandaag zou ik gaan zwemmen met walvishaaien 😢! Ik ben behoorlijk teleurgesteld en baal ook dat ik nu voor niks zo vroeg ben opgestaan 😔. We rijden uiteindelijk terug. Hopelijk morgenochtend een nieuwe poging...

Om iets voor 7:00 u ben ik weer terug bij het hostel. Ik ga direct terug naar mn kamer. Met mn kleren nog aan ga ik in mn bed liggen en probeer nog een paar uurtjes te slapen. Hopelijk lukt dit nu wél!
Rond 10:30 u sta ik weer op. Ik heb redelijk geslapen. Ik wil Hannah nog gedag zeggen voordat ze dalijk haar taxi naar Cebu City pakt, maar ik zie haar niet, dus besluit eerst maar een ontbijtje te doen bij het hostel. Inmiddels schijnt de zon, dus misschien dat ik dalijk nog naar het strand kan? Zou fijn zijn, want De Filipijnen staat eigenlijk bekend om de mooie stranden, maar hier heb ik door het regenachtige weer nog maar heel weinig van gezien.

Rond 11:30 u zie ik Hannah en neem afscheid van haar. Ik wil meteen door naar het strand en ga nog even wat op mn kamer pakken en daar ontmoet ik Vicki. Die was net haar spullen aan t pakken, want had blijkbaar voor 1 nacht in t bed boven mij geslapen. Ik klets even met haar en vertel dat ik naar White Beach wil en zij zegt meteen dat ze daar ook heen wil, dus we besluiten samen te gaan. Met z'n 2-en worden we achterop één scooter naar het strand gebracht, zo'n 20 minuten verderop. Onderweg zien we Katie uit USA en Sammy uit UK, die Vicky gisteren op haar trip had gezien, die ook naar het strand gaan. We gaan met z'n vieren ergens liggen en éindelijk kan ik weer een keer genieten van de zon! Even later sluit Abby aan, die met die anderen op reis is.
Vicki gaat eerder weg, want moet haar bus richting Cebu City pakken en ik blijf met de rest. Abby vertrekt al iets eerder en na een tijdje gaan ook Katie, Sammy en ik terug naar ons hostel. Zij zitten eigenlijk in een ander hostel, maar vinden ze totaal niks, dus ze willen overstappen naar ons hostel.

We zijn al best op tijd terug, dus ik ga boven in de lounge-ruimte zitten om mn reisverhaal te typen. Het weer is inmiddels omgedraaid en het waait behoorlijk hard.
Ik zit hier een paar uur op mn gemakje als het even later kei- en keihard begint te regenen. Ik spreek de jongen van de receptie en hoor dat de tour voor morgenochtend zeer waarschijnlijk ook wordt gecanceld als dit weer aanhoudt. Fuck, das balen! Ik overweegde al om hier nog 1 nacht langer te blijven, maar nu wil ik dat helemaal, zodat ik dan overmorgen nog kan proberen om de walvishaai-tour te doen. Ik ben er alleen bang voor dat de typhoon dan nog niet weg is en ik uiteindelijk dikke pech ga hebben... Super kut, want dit is wél een "once in a lifetime experience", die ik waarschijnlijk niet meer ga meemaken 😢.

Ik ga naar mn kamer en pak een uitgebreide douche. Ik doe lekker op het gemakje en loop nog even langs de receptie om te checken of er al iets meer bekend is van de Whale shark tour en hoor dat ze morgenochtend om 4:00 u pas weten of het doorgaat en ik ze dan hierna kan Whatsappen. Wordt dus weer een vroeg wekkertje, maar het is niet anders.
Ik vraag weer de paraplu, die ik gisteren ook heb kunnen regelen, en ga daarna in mn uppie door de regen op zoek naar een plekje om te eten. Ik heb inmiddels behoorlijk honger, want het is al 19:30 u geweest. Ik heb zin in een hamburger met friet, want ben de rijst even beu en ga bij "Betsy's Grill" eten. Even twijfel ik nog om de spareribs te pakken, maar beter blijf ik bij mn eerste keuze.
De burger is een goeie keuze 👌🏼 en binnen no time heb ik mn eten op! Ik blijf nog even uitbuiken bij het restaurant en loop dan terug naar mn hostel. Daar bel ik nog even met ons thuis en chat nog een hele tijd met de Filipijnse Ana (van El Nido) die inmiddels thuis is en ga dan weer later dan gepland slapen. Volgens mij is dit een gewoonte van mezelf, want alle goede voornemens rondom op tijd slapen gaan er bij mij iedere keer aan 🙈.

Mijn wekker gaat om 4:00 u om te checken of de whale shark tour doorgaat. Ik snooze een keer en ga daarna richting de lounge-ruimte waar ik Wi-Fi heb, omdat ik dat op mijn kamer niet heb. Ik app de chauffeur van de tour, maar krijg geen reactie, dus besluit em te bellen. Als ie opneemt laat ie weten dat ie nog niks gehoord heeft, maar dat ie t pas om 5:00 u weet. Pff, lekker dan. Had dat eerder gezegd, dan had ik mn wekker wel op 5:00 u gezet ipv 4:00 u. Ik ga weer terug naar mn bed en zet de wekker op 5:05 u, waarna ik later hoor dat ze het nog steeds aan het monitoren zijn, maar het pas later weten en als het doorgaat ik pas om 6:00 u opgehaald word... Ik ga dus wéér terug naar mn bed en zet mn wekker op 5:45 u. Ik denk: ik kleed me dan wel eerst aan en dan lees ik t later wel. Als mn wekker gaat trek ik snel mijn bikini, etc aan. Niet dat ik in de tussentijd had geslapen, want dat lukt mij zo snel niet... Ik loop richting de lounge-ruimte en lees dat ze al om 5:15 u geappt hebben dat het toch gecanceld is. Zucht...! Voor niks die wekker op 5:45 u. Fijn, geen Wi-Fi op je kamer... 😔. Inmiddels zit ik daar met mn kleren aan en ben klaarwakker! Ik doe even wat dingen op mn telefoon en ga dan tegen 6:30 u toch maar weer naar bed. Ben benieuwd of ik nog kan slapen...

Ik slaap wat, maar ben ook weer redelijk op tijd wakker door anderen op de kamer. Ik blijf liggen tot 10:30 u en dan ga ik eruit. Weinig op de planning vandaag. Ik bedenk me dat ik eigenlijk wel klaar ben met Moalboal en merk dat ik voor t eerst op mn reis een soort van chagrijnig ben. Ik blijf hier nog 1 extra nacht om morgen voor de laatste keer de whale shark watching te proberen, maar vind het dan ook wel écht genoeg geweest.
Ik bestel mn ontbijtje "chocolate pancakes with banana" en besluit dat ik daarna even richting het strandje in de buurt van mn hostel ga lopen, want daar ben ik nog niet geweest. Dat schijnt niet echt een strandje te zijn, maar ik kan er vast wel een plekje vinden om mn boek te lezen.
Straks even ergens nóg een massage pakken, want dat is wel het minste kado wat ik mezelf mag geven na die teleurstellingen rondom de walvishaai-tour.

Even later loop ik richting het strand en ga eerst naar links achter de duikcentra door en kom uit bij Chili Bar. Ah, hier is dat dus. Ik heb er veel over gehoord, maar ben er zelf niet eens geweest 🙈. Direct naast Chili Bar is een heel klein plekje zandstrand waar een paar mensen een handdoekje neer hebben gelegd. Je kunt dit hele Panagsama Beach niet echt strand noemen, want het is bijna overal rotsachtig. Ik loop even wat rond en ga dan richting rechts en loop weer terug richting mijn straat, maar als ik verder naar rechts ga is het helemaal vol met rotsen, dus daar kan ik niet verder. Ik besluit terug richting dat kleine zandstrandje naast Chili Bar te lopen en kijk onderweg wat winkeltjes, omdat ik een paar armbandjes voor mezelf wil kopen.
Hier in dit straatje zie ik ook kom ik een plekje waar ik straks die massage wil gaan doen, dus da's mooi in de buurt.

Ik leg mijn handdoekje neer en begin éindelijk voor het eerst deze vakantie te lezen in mn boek. Ik lig hier een paar uur te lezen, afgewisseld met zonnen, rondkijken en foto's maken en bedenk me dat ik hier écht lig te genieten van het moment en blij ben dat ik deze solo-reis geboekt heb!
Na een paar uur begint het ineens te druppen en ik besluit mn massage te gaan doen. Ik loop eerst nog langs een souvenirwinkeltje waar ik 2 armbandjes zie als het ineens kei- en keihard begint te regenen. Gelukkig sta ik droog en als het iets minder hard regent steek ik de straat over voor mn massage. Dit keer kies ik voor een combinatie van Swedish, Shiatsu en Thaise massage. Wauw, ik lig een uur lang te genieten! Deze massage is nóg fijner dan de eerste en ik voel de plekken op mijn kuiten en mn rug behoorlijk. Helemaal voldaan en zen loop ik een uur later, na wederom een "hot tea" terug naar het hostel.

Als ik terug kom op de kamer zie ik daar 2 nieuwe jongens en ik klets even (in het Engels) met ze, maar ze blijken gewoon uit Nederland te komen. De ene, een behoorlijke kakker, zo'n balletje van de hockeyclub zeg maar (ik heb er niks tegen hoor) is 21 en heet Jona. De andere, Sidney, is 25 en zou zo uit de set van "New Kids" weggelopen kunnen zijn, met zn snorretje, baardje en matje. Ik klets even met ze en ga dan weer naar de lounge-ruimte waar ik een tijdje zit en een hostel voor morgen zoek voor mn nieuwe plek.
Hierna ga ik me omkleden want over een tijdje wil ik toch gaan eten. Jona en Sidney zijn inmiddels boven in de lounge-ruimte bij een stel uit Canada aangeschoven die ik eerder ook op onze kamer zag. Ik besluit richting de lounge-ruimte te gaan en ook bij hen aan te sluiten en hoor dat ze rond 20:00/20:30 u ergens in een barretje gaan drinken waar ze een half uur lang gratis drank schenken. De Canadezen gaan eerst ergens hun was afgooien en dan eten en spreken later met Jona en Sidney af. Die gaan weer ergens pizza eten en vragen of ik mee ga. Jahoor, gezellig!
Ik app Nederlandse Anna van de eilandentrip nog even terug dat ik waarschijnlijk later aanhaak bij hen om ergens een drankje te doen en loop samen met Jona en Sidney richting de pizzatent.
Onderweg zien we dus toevallig Anna en Jeremy, die met een paar anderen bij een burrito-tentje zitten te eten en we besluiten de pizza te laten voor wat het is en hier een wrap te pakken. Hierna gaan we naar het barretje waar ze die gratis drank schenken. Anna, Jeremy en die anderen gaan niet mee, maar zien we misschien later op de avond nog en anders zie ik ze waarschijnlijk morgen in mn nieuwe hostel, want we blijken hetzelfde hostel gekozen te hebben.

Bij het barretje ontmoeten we een paar mensen uit Australië en een paar uit UK, waarvan er 2 een paar dagen geleden in mijn hostel zaten. Ook zie ik weer een stelletje uit UK die in hetzelfde hostel zaten als ik in El Nido. Weer leuk om die te zien!
Uiteindelijk zitten we met een man of 15 aan een tafel gezellig te kletsen. Leuk om al die verschillende leeftijden te zien, van 21 tot boven de 40 zelfs (dit keer ben ik niet de oudste 😉), terwijl je daar eigenlijk helemaal niks van merkt. Het is zoals ik hier op mijn reis telkens zeg: "age is just a number" 😉.
Ik spreek met allerlei verschillende mensen, van UK tot Australië, tot Spanje, Italië, Canada en Myanmar.
We hebben een hele gezellige avond en ik baal eigenlijk dat ik op tijd naar bed moet, omdat ik morgenochtend weer een poging ga wagen voor die Whaleshark tour. Als de bar om 23:00 u sluit gaat iedereen naar Chili Bar. Even twijfel ik nog om mee te gaan en misschien zelfs direct door te gaan vannacht voor mn tour zonder te slapen, maar ik zou het super zonde vinden als ik morgenochtend ziek blijk te zijn of iets dergelijks en de tour niet of maar half meekrijg, dus dat is het me niet waard (ja, heel verstandig 😉!). Ik haak dus af bij mn hostel als de rest allemaal doorloopt naar Chili's.
Ik typ nog wat van mn reisverhaal en pak voor de zekerheid 2 ibuprofen, omdat ik vanavond rum-cola en bier heb gedronken en hoop dat ik er morgenochtend geen last van heb, aangezien het weer een hele korte nacht is. Rond 0:15 u ga ik slapen en zet mijn wekker op 4:45 u, want net als vanochtend gaan ze me vannacht weer laten weten of de tour wel/niet door kan gaan. Ik ben benieuwd. Ik hoop het in ieder geval, want anders zou ik dubbel teleurgesteld zijn: dat ik geen kans meer heb om de walvishaaien te zien, maar ook dat ik dan tóch mee had kunnen gaan naar Chili Bar. 🤞🏼

Om 4:45 u gaat mn wekker en check ik direct mn Whatsapp in de lounge-ruimte. De chauffeur weet nog niets en zegt dat ie het later laat weten, dus ik ga weer even terug naar bed en zet mn wekker weer op 5:15 u. Als ik even later mn Whatsapp weer check moet ik ineens haasten, want de chauffeur heeft laten weten dat ie er om 5:30 u is. Yes! Éindelijk gaat de Whale Shark tour door 😃!!

We zitten meer dan 1 uur in het busje. Gelukkig kan ik voorin zitten en probeer nog wat te slapen. Als we er eindelijk zijn, staat er een keilange rij. We wachten lang en dan zijn we éindelijk aan de beurt. Ik ben benieuwd!! We stappen met zn allen in een bootje, die een stuk vanaf het strand vaart, waar allerlei boten liggen. Hier krijgen we een masker en kunnen het water in. Dit is zó gaaf 👌🏼!! De walvishaaien zijn zó groot en zó dichtbij. Ze worden gevoerd door bootjes die hier varen (niet helemaal ethisch natuurlijk, maar de dieren zijn tenminste niet opgesloten en kunnen nog gewoon vrij in het wild leven). Vooraf werd er gezegd dat je ze niet mag aanraken, maar de walvishaaien botsen gewoon zelf tegen je aan. Af en toe schrik ik ervan als ze ineens heel dichtbij komen. Dat is best spannend, zo'n hele grote bek ineens voor je. Volgens mij kunnen walvishaaien wel iets van 8 m lang worden, dus moet je nagaan hoe groot die dieren zijn! Ik vind het écht heel gaaf! Maar het is ook vermoeiend om zo een half uur lang telkens onder water te zwemmen zonder snorkel. Ik maak een paar gave filmpjes, waarin je kunt zien hoe dichtbij die dieren komen, want niks is ingezoomd. Wát een prachtbeesten ❤! Ik ben benieuwd wat Xavi en Dylan ervan gaan vinden, want die zaten van de week al met open mond te kijken toen ik vertelde dat ik met walvishaaien zou gaan zwemmen ☺.
Na de tour gaan we weer richting het hostel en ben ik helemaal enthousiast! Ik vond het zéker het wachten waard en ben blij dat ik nog 1 nacht langer ben gebleven!

Veel later dan gepland komen we bij het hostel aan en check ik uit. Ik bestel direct een hamburger met frietjes als ontbijt/lunch terwijl het al 13:30 u is. Hierna boek ik nog snel mijn hostel voor de komende nacht en om 14:30 u pak ik de tricycle richting de busstop voor alweer een lange reis naar mn volgende bestemming! Moalboal was leuk, actief en ontspannend!