Regenachtig El Nido!

23 juli 2023 - Corong Corong Beach, Filipijnen

Oké, het plan is om vandaag helemaal niks meer te gaan doen en op tijd te gaan slapen, omdat ik compleet vermoeid ben van de eilandentrip. Dat loopt anders, want nadat ik een tijdje op mn kamer in het hostel heb gezeten, wat internetdingen heb gedaan doordat ik de afgelopen 3 dagen geen internet had en een heerlijke uitgebreide douche heb genomen, ga ik rond 20:30 u een hapje eten. Eerder in mijn kamer leerde ik Lea uit Duitsland kennen. Op weg naar mn hapje eten kom ik haar tegen, samen met Megan uit UK en vraag waar ik het beste kan eten. Ik doe een vlugge simpele hap, want het is vrij laat en ga daarna weer terug naar het hostel. Daar zitten Megan en Lea, samen met Jamie uit UK die ik ook leer kennen. Ik vraag of ik bij ze kan zitten en trek de rest van de avond met ze op. Wat bedoeld is als een rustig avondje eindigt in een spelletje "beer pong" en daarna 4,5 shotjes en een biertje, dus ik ben benieuwd hoe ik me morgen voel, want Renate en shotjes gaat eigenlijk niet samen 🙈 en al helemaal niet verschillende shotjes door elkaar 🤣. Morgen ga ik écht een rustige dag aan het strand doen en eerst uitslapen 😉! Uiteindelijk sluit de bar hier om 23:00 u en na een tijdje worden we gevraagd om weg te gaan. Lea en Jamie gaan nog op stap. Megan en ik passen. Megan gaat slapen en ik ga nog even in de lounge-ruimte zitten. Hierna ga ook ik slapen. Morgen doe ik echt een relaxdag!

Ik slaap uit tot 10:00 u en heb best goed geslapen, maar ben nog steeds moe als ik wakker word. Nog even snoozen.
Ik regel hierna dat ik nog een nacht blijf, hoewel het irritante is dat ik van kamer moet wisselen, dus eerst moet uitchecken en daardoor al mijn spullen weer moet pakken 🙄. Dat vind ik het vervelende aan dit reizen: natuurlijk heb ik weer teveel spullen mee (hoewel mijn backpack nog maar 10 kilo was) en is het pakken van een backpack minder makkelijk.
Ik bestel mijn ontbijt en eet dat snel op, want uitchecken moet voor 11u gedaan zijn.
Hierna ga ik bij Lea, Megan en Jamie zitten en check mijn vluchten voor over een paar dagen, zodat ik kan kijken welke dag ik ga vertrekken. Het is vandaag vrijdag. Zondag blijkt het meest gunstige, dus dan die vlucht maar boeken. Het checken van de vluchten duurt behoorlijk lang en doordat ik ook nog dingen moet regelen om met Xavi en Dylan te kunnen bellen vanavond zit ik langer dan gepland in de lounge-ruimte van het hostel. Inmiddels is het ook begonnen te regenen, dus mijn dagje gepland aan het strand lijkt er niet in te zitten. Sowieso had ik dan naar een ander strand gemoeten, want mijn hostel zit wel aan het strand, maar het water staat hier zó hoog nu het vloed is, dat het tot aan de ingang van het hostel staat en er weinig strand meer over is. Over een paar uur is dat wel minder, dus misschien dat ik dan alsnog gewoon met een boek hier op het strand ga zitten. Meer dan ergens relaxed een boek lezen en vanavond eten in het centrumpje en daar dan misschien nog wat winkeltjes kijken heb ik toch niet gepland voor overdag.

Als alles geregeld lijkt, check ik in voor mn nieuwe kamer en ga hierna aan de wandel. Eerst loop ik een klein stukje naar links over het strand, maar kan niet heel ver, dus ik loop weer terug. Inmiddels is het bijna 15:00 u en ik heb nog geen middageten op, dus ik loop terug naar het hostel om mijn handdoek te pakken en een plekje te zoeken waar ik kan eten. Het drupt nog steeds van de regen, maar gelukkig niet hard, dus prima om hierin te wandelen. Een boek lezen dalijk wordt alleen wel lastig. Ik zoek snel een simpel plekje om te eten, want heb honger en kies voor een "tuna-sandwich". Helaas is er alleen nog maar een "burger". Nou, dan doe er maar 1 met kaas en ei. Ik bestel nog een cola, maar ze hebben alleen maar cola light of ice tea (goeie voorraad hier 🙄), dus dat hoef ik niet. Ik koop dalijk onderweg bij een winkeltje wel een fles.

Nadat ik afgerekend heb loop ik richting de andere kant van mijn hostel. Ik koop een fles cola en besluit dat ik hier gewoon wat ga rondlopen langs de winkeltjes (weinig te zien hier) en ga kijken of ik ergens een simpel strandje kan vinden. Het lijkt bijna opgehouden met regenen.
Een stukje verderop ziet het er iets levendiger uit en ik ga een zijstraatje in om een weggetje richting het strand te zoeken. Dat heb ik gevonden en hier ziet het er iets mooier uit. Geen mensen die op het strand zitten/liggen, maar prima om hier ergens mijn handdoekje neer te leggen om een boek te lezen. Het zonnetje is inmiddels doorgekomen en ik schiet wat foto's.
Uiteindelijk vind ik een prima plekje om even mijn boek te lezen. Ik leg mn handdoek neer en ga in mn bikini erop liggen en eet nog wat chips die ik over heb van eerder op mijn reis. Als ik lig, bedenk ik me dat ik liever even lig ipv een boek lees. Ik relax hier even, totdat ik verderop wat honden zie. Het stikt hier in de Filipijnen van de honden op straat en daar heb ik het niet zo op. Aangezien ik best bang ben van honden en ook bang ben dat die honden dat zien, hoop ik dat de honden verderop blijven. Ik merk dat ik niet heel relaxed meer lig, omdat ik die honden de hele tijd in de gaten hou. Na een tijdje komt 1 van de honden in mijn richting gelopen. Hij ziet er niet uit alsof ie iets gaat doen, maar toch blijf ik em in de gaten houden. Als ie vrij dichtbij is, ben ik inmiddels opgestaan van mn handdoek en zie dat de hond een paar meter bij mij vandaan gaat liggen. Waarschijnlijk zocht ie mijn gezelschap op, maar ik heb hier niet zo'n behoefte aan 🙈. Als ik denk dat de kust veilig is, ga ik weer terug op mn handdoekje zitten. Even later staat ie op om nóg dichter bij mij te gaan liggen 😅. Het weer is inmiddels veranderd naar een grijze lucht en als de hond alweer opstaat om nu aan de rechterkant van mijn handdoek naast me te komen liggen en ik het ook wat koud begin te krijgen vind ik het wel gezegend. Ik loop maar terug naar mn hostel en ga daar wel zitten lezen totdat ik over een paar uur kan bellen. Deze relaxdag loopt iets anders dan gepland, maar oké. Ik ga boven aan de rand van het hostel onder de boom zitten, zodat ik mooi over de zee kan uitkijken. Mooi plekje hier om eerst mn reisverhaal te typen en dalijk te gaan lezen. Uiteindelijk kan ik eerder dan gepland bellen en bel ik bijna een half uur met Xavi en Dylan. Fijn om ze weer even te zien en te spreken 🥰!

Hierna kleed ik me vlug om, om naar t stadje te gaan en daar wat te eten en de winkeltjes te bekijken. Als ik uit mn hostel wil lopen zie ik weer een aantal honden en omdat t nu donker is durf ik er niet goed langs 🙈. Ik loop maar weer terug richting het hostel, want we schijnen ook een achteringang te hebben, maar gelukkig is daar Jamie die vraagt of ie een stukje met me mee moet lopen langs de honden. Ja graag! Hierna pak ik de tricycle naar het centrum en loop eerst wat rond. Altijd lastig om een leuk plekje te kiezen om te gaan eten. Ik kom uiteindelijk uit bij Art Café, waar ik eigenlijk voor "seafood" wilde gaan, om uiteindelijk te eindigen met een "Vienna Schnitzel with French fries" 😅. Heerlijk! Daar had ik even zin in!
Ik app met Megan uit mn hostel en laat weten waar ik zit en vraag waar we kunnen afspreken, omdat we deze avond hebben afgesproken hier in het centrum op stap te gaan met Lea en Jamie en nog 2 andere jonge meiden uit het hostel.
Ik zit nog een tijdje alleen aan mn tafeltje te appen met Nikki van mijn reis eerder, die ergens anders in het hostel zit, als de mensen aan het tafeltje naast me vragen of ik bij ze kom zitten. Ik twijfel en zeg eerst nee, om me dan toch maar te laten overhalen. Het lijken niet direct de mensen waarbij ik me op mn gemak voel, maar oké, "iets met grenzen verleggen"... 😉.
Ik schuif mn stoel bij hen aan de tafel: een stel uit Australië, van eind 40 en een single man van 47 ook uit Australië die samen gekomen is met een vrouw van 41 uit de States die hij vandaag heeft leren kennen. Ze hebben al shotjes tequila op en zodra ik vertel dat ik uit Nederland kom krijg ik direct de vraag "what do you smoke?" Ik klets even met ze, maar als de single man van 47 "rrr" doet om aan te geven dat de vrouw van 41 er goed uit ziet en hij nu 2 knappe dames om zich heen heeft, denk ik: hier heb ik geen zin in, dit is een heel ander niveau waar zij op zitten. Dus ik zeg dat ik ga en ga er snel vandoor. Niks voor mij dit 🤣.
Hierna loop ik langs alle winkeltjes en ga op zoek naar een souvenir voor de kids en voor mezelf zoek ik zo'n telefoonhoes waarmee je met je telefoon onder water kan. Een paar anderen hadden die op de eilandentrip en aangezien ik heel erg van de foto's maken ben, leek me dat ook wel fijn om te hebben. Ik probeer een paar hoesjes en zoek er wel 1 met meerdere sluitingen, want ik ben panisch dat mijn telefoon wéér nat gaat worden en dood gaat, zoals op mijn reis in 2019 en ik daardoor zo goed als alle foto's van mijn reis kwijt was 😢. Dat gebeurt me hopelijk niet nóg een keer en nu ik dit typ bedenk ik me meteen dat ik nu eerst al mn foto's ga back-uppen via Google Foto's.
Na een tijdje heb ik gevonden wat ik zocht en ben eigenlijk wel klaar hier. Het is een heel stuk rustiger op straat nu, maar het is dan ook al wel 22:30 u geweest. Ik vraag me af waar we dalijk nog op stap gaan en loop even langs het Art Café waar ik eerder die avond gegeten heb om het Wi-Fi-signaal op te pikken, zodat ik Megan kan appen. Ik heb geen simkaart gekocht hier, dus heb geen internet. Op Manilla had ik er geen tijd voor vanwege haast om mn vlucht niet te missen en daarna ben ik nog geen winkeltje tegen gekomen op Coron en hier in El Nido, en ergens vind ik het ook wel fijn om niet de hele tijd internet te hebben, aangezien deze vakantie ook deels bedoeld is voor rust voor mezelf. Door de Wi-Fi lees ik het bericht van Megan dat ze nog bij het hostel zijn en niet weten of ze nog gaan, dus ik besluit om maar gewoon terug te gaan naar het hostel en dan wel te zien of ik ze nog zie of niet. Ik pak de tricycle terug en daar aangekomen laat Megan me weten dat ze me net geappt heeft dat ze de laatste drankjes opnemen (bar sluit altijd om 23:00 u hier bij het hostel) en dat ze daarna met een groepje gaan. Ik bestel nog snel een drankje en besluit met ze mee te gaan. Na een tijd gaan we en pakken de tricycle met zn 4en naar het centrum. Dat past net. Daar aangekomen kom ik nog wat mensen tegen van mijn eilandentrip eerder en Lea blijkt hen ook weer te kennen, omdat ze eerder in Moalboal bij hen in het hostel zat. Toevallig! Maar zo gaat dat hier denk ik met al die backpackers. Benieuwd of ik nog anderen op mijn reis ga tegenkomen die ik eerder gezien heb.
We gaan een barretje/club binnen en er wordt de hele tijd van die R&B-achtige muziek gedraaid. Niet mijn ding, maar goed, we dansen toch maar mee 😅. Hier blijven we een paar uur. Die jonge meiden uit het hostel gaan al eerder naar huis en Lea en Jamie zijn we inmiddels kwijt, dus Megan en ik zijn nog over samen met 2 Filipijnse meiden die in het hostel werken. Zij gaan ook naar huis en Megan en ik besluiten nog te blijven. We komen Lea en Jamie weer tegen en gaan dan eten om vervolgens toch maar naar huis te gaan. Rond 3:30 u zijn we weer terug bij het hostel. Ik geef Lea een knuffel, want zij vertrekt de volgende dag alweer en ga naar mn kamer. Daar liggen de 2 anderen al te slapen. Ik zet mijn wekker op 9:30 u en zie wel hoe ik me morgenochtend voel. De rest was aardig dronken, maar ik had niet echt megaveel gedronken. Gelukkig lig ik nu onderin het stapelbed, want die bedden bovenin zijn lastig om in te komen en ik heb me daardoor al een keer flink gestoten 🙈.

Die nacht slaap ik niet geweldig en word vaak wakker. In de ochtend gaat de wekker van één van de anderen en even denk ik dat het mijn wekker is, want heeft hetzelfde deuntje. Ik check mijn telefoon, maar het blijkt niet de mijne te zijn en het is ook nog maar 7:45 u. De wekker blijft maar gaan, dus uiteindelijk vraag ik geïrriteerd of ze em uit kan zetten en probeer weer verder te slapen. Als uiteindelijk mijn wekker gaat ben ik nog behoorlijk moe en snooze bijna een uur voordat ik opsta. Er staat vandaag toch alleen maar strand op de planning en daar hoef ik niet heel op tijd te zijn.
Ik loop naar de receptie om te bevestigen dat ik nóg een nacht blijf om erachter te komen dat ik wéér van kamer moet veranderen. Zucht...!
Na het pakken van mijn tas ga ik even bij Megan, Jamie en een Filipijnse toerist zitten. Het blijkt weer te regenen en waait behoorlijk hard, dus strand heeft nu nog geen zin. Ik zit hier een tijdje, nog in mn slaapkleren zonder beha 🙈 (ja, je word hier blijkbaar makkelijk op reis 🤣) te kletsen en ga dan op mn gemakje douchen.

Als ik terug kom regent t blijkbaar nog steeds. Nou, dát was niet het plan voor vandaag 😔.
Ik ga maar weer in de lounge-ruimte zitten naast de Filipijnse toeriste Ana en typ mn reisverhaal. Ze vertelt dat het weer slecht blijft. Ik vertrek morgen alweer per vliegtuig naar een andere plek en ook zij gaat morgen terug richting Manilla. Ze vertelt dat een vriend van haar allerlei tickets voor zijn familie had geregeld om naar een ander eiland te gaan, maar dat dat vanwege het slechte weer nu allemaal gecanceld is. Hopelijk gaat mijn vlucht morgen wel gewoon, want er schijnt hier een typhoon door de Filipijnen te razen, maar da's als t goed is een heel stuk verderop, dus geen zorgen 😊!

Ik besluit uiteindelijk om toch richting het strand te gaan (Vanilla Beach, een ander strand dan gisteren) want het regent inmiddels niet meer en heb geen zin om de hele dag hier in het hostel rond te hangen. Ana gaat met me mee. Inmiddels is het al bijna 14:30 u en met de tricycle bij het strand aangekomen gaan we eerst naar McDonalds, want ik heb alleen nog maar een beetje chips op vandaag 😳. Ik bestel een Happy Meal en neem het speelgoed uiteraard mee voor de kids en denk aan de tijd dat we in 2019 met t gezin op vakantie in Maleisië waren en we daar zoveel McDonalds hadden gegeten.

Hierna gaan we naar het strand en hier is het een stukje mooier en schoner dan het strandje waar ik gisteren heen was gelopen, terwijl het toch maar aan de andere kant van de rots is. We lopen een tijdje over het strand en zoeken een plekje op waar we onze handdoek neerleggen. Onze kleren houden we aan, want de lucht is grijs en grauw en er is helaas geen zonnetje te bekennen. Ik bedenk me dat ik dit toch jammer vind van het regenseizoen, want ik hou normaal gesproken behóórlijk van de zon (één van mn favoriete bezigheden 😉!) maar ja, het is niet anders.
We kletsen een hele tijd en even later begint t te regenen. Gelukkig niet heel hard, dus we blijven gewoon zitten. Na een tijdje gaat t toch harder regenen en komen we er ook achter dat t al tegen 17:00 u is, dus we lopen terug naar het hostel.

Bij het hostel check ik of en waar Jamie en Megan gaan eten. Ik heb vandaag zin in seafood en wil een goeie maaltijd, aangezien ik maar weinig heb gegeten vandaag, dus ik besluit niet met hen te gaan eten, want omdat het ook mijn laatste avond is wil ik niet bij het hostel eten waar zij wel gaan eten.
Ik loop een stukje verderop, niet naar het centrum, maar zo'n 10-15 minuten verderop van ons hostel, waar ik eerder deze week een seafood-restaurant heb gezien. Ik bestel hier een heerlijke maaltijd van vis met rijst. Jummie! Dit is tot nu toe één van de beste plekken waar ik heb gegeten!
Na het eten ga ik weer terug naar het hostel, want ik heb met Megan afgesproken om mee te spelen met de "Olympic games" hier in het hostel: een aantal spelletjes in teams zoals smarties op kleur sorteren, een toren van bekers bouwen, pictionary, etc. Normaal gesproken niet zo mijn ding haha, maar ook hierin besluit ik om mn grenzen maar te verleggen 😉. Ik ontmoet weer een paar nieuwe mensen waar ik mee klets en bedenk me dat het ontmoeten van mensen en socializen hier op de Filipijnen me veel makkelijker af gaat dan in 2019 in Maleisië. Geen idee hoe dit komt. Misschien omdat ik inmiddels door mn thuissituatie van de afgelopen 2 jaar gewend ben om meer dingen alleen te doen? Misschien omdat ik me er meer voor open stel? Op Dominator ontmoette ik ook al heel makkelijk een paar mensen waar ik veel mee opgetrokken ben die dag, omdat ik onze Mark en Len vaak kwijt was (sorry Mark en Len 🙈😅!). Iets wat ik voorheen nooit zo makkelijk had. Fijn om nu in ieder geval die "positieve vibe en energie" te hebben, zoals Tinus het op Dominator noemde.

Aan het einde van de avond laat ik de rest toch voor wat het is en ga ik in mn uppie in de lounge-ruimte zitten, waar ik dit reisverhaal af typ en mn San Miguel Light opdrink. Ik klets hierna nog een tijdje met de Filipijnse Ana en ga daarna mn bedje opzoeken. Behoorlijk wat mensen zijn inmiddels al naar bed. Vannacht slaap ik in de 12-stapelbedden-kamer, dus ik ben benieuwd of ik vannacht überhaupt kan slapen, hoewel mn oordoppen heel goed werken en de mensen in de hostels toch best zachtjes doen. Alleen afgelopen nacht heb ik, waarschijnlijk door de alcohol, niet heel geweldig geslapen, dus ik hoop dat dit vannacht beter gaat, aangezien ik morgenochtend rond 10:45 u op het vliegveld moet zijn en voor die tijd nog mn tas enzo moet pakken en dit keer beter wél kan ontbijten.

Die nacht slaap ik weer bagger. Niet door de alcohol, maar doordat ik het koud krijg omdat iemand de ventilator heeft aangezet die af en toe langs me heen blaast. We liggen hier wel onder die lekkere dunne fleece-dekentjes, maar dan nog is het koud. Na lang draaien zet ik de ventilator uit en probeer nog verder te slapen. Helaas word ik die nacht nog een aantal keer wakker en ik ben al voor mn wekker wakker. Natuurlijk snooze ik weer een paar keer, omdat ik nog moe ben, maar rond 8:00 u sta ik toch op. Ik fris me op, pak daarna op mn gemakje mn backpack en handbagage weer in voor de vlucht en ga even in de lounge-ruimte zitten.
Hierna bestel ik mijn ontbijtje en ga aan de rand van het hostel bij het water zitten met uitzicht over de zee en de rotsformaties en typ het laatste deel van mn reisverhaal.
Na een tijdje is het tijd om te vertrekken. Ik geef Megan, Jamie en een paar mensen van de staff een knuffel en pak de tricycle richting het vliegveld om weer door te gaan naar mn volgende bestemming, Moalboal!

Foto’s