Dag 21-22-23-24 - Bounty-eiland Koh Lipe, Thailand 🏝

Naar Koh Lipe! 
Vandaag ga ik van Langkawi in Maleisië met de ferry naar bounty-eiland Koh Lipe in Thailand!
Als mijn wekker om 6:30 uur gaat ben ik aardig moe. Het is nog stil in het hostel. Sowieso is het hier in het hostel alle dagen vrij rustig geweest.
Als ik buiten op de taxi sta te wachten, maar hij niet lijkt te komen denk ik nog: hij zal toch niet al vertrokken zijn zonder mij?! De dame van het hostel zei me namelijk uitdrukkelijk niet te laat te komen. Maar ik was gewoon precies op tijd. Misschien zelfs 1 minuut te vroeg... 😉! Jaja, Renate en te vroeg... 🤔.
Uiteindelijk komt de taxi toch en rijden we richting ferrystation. Daar moeten we door de paspoortcontrole en daarvoor vullen we zo'n immigratieformulier in. Heb dat nu al 2 keer moeten doen en op die formulieren moet je dan invullen wat je bezigheid is. Normaal vulde ik altijd 'HR Manager' in, maar nu hou ik het bij 'Mother' 😂. Ik heb immers geen baan meer en 'nothing' klinkt ook zo zielig 🤣.

De ferry is wat minder dan de andere ferries die ik gehad heb. Ik lijk een klein beetje misselijk te worden, dus probeer ik mezelf af te leiden met een film die aan staat, waarvan ik uiteindelijk in slaap val. Na ruim een uur varen komen we aan. Vanaf de ferry stappen we allemaal in houten bootjes die ons naar het strand brengen. Wauw, dat water! Super helder en mooi blauw!
We moeten allemaal op een stoeltje plaatsnemen en 1-voor-1 wordt onze naam geroepen en moet je naar voren komen voor de paspoortcontrole. We zijn immers weer een ander land in gekomen. Ik heb al aardig wat nieuwe stempels in mijn paspoort erbij gekregen deze vakantie. Leuk ☺️!

Na de paspoortcontrole wandel ik richting mijn resort. Een tochtje van slechts 10-15 minuten, maar met backpack en al is het toch best pittig in de hitte 🤪!
Ik wil dit keer niet in een slaapzaal in een hostel zitten, maar fijn in een houten huisje in de buurt van de zee. Het huisje zit niet helemaal aan de zee, maar vanaf mijn veranda kan ik een heel klein stukje zee zien. Het water aan deze kant van het eiland lijkt nóg meer azuurblauw dan aan de kant van het ferrystation. Ook kijk je uit op een aantal kleine eilandjes/rotsformaties in de zee. Supermooi om te zien! Wat ik alleen jammer vind, is dat er mega veel boten aangemeerd zijn, terwijl het laag seizoen is en de helft van de boten volgens mij niet eens gebruikt wordt. Maar ja, dat hoort ook wel weer een beetje bij dit eiland.

De eerste dag op Koh Lipe
Het huisje wat ik heb is erg fijn en staat in een soort van tuin met allemaal houten huisjes naast elkaar. Het huisje heeft een heerlijk bed en op mijn veranda een hangmat, waar ik de eerste uren na mijn aankomst even heerlijk lig en aan mijn reisblog schrijf. Genieten van alle rust en de fluitende vogels om me heen!

In de middag loop ik wat langs het strand en ga ik op zoek naar een pinautomaat. Ik heb nog geen Thais geld en moet weer even wennen aan dit geld. Ik ben natuurlijk het Maleisische geld gewend.
Pas tegen 16:00 uur ga ik lunchen. Erg laat eigenlijk. Mijn eerste maaltijd, 'rice salade pineapple with seafood' is wel erg lekker! Lekkere rijst met frisse stukjes ananas, cashewnoten en vol met zeevruchten. Jummie! Ik krijg er geen bestek bij, maar stokjes staan op de tafel. Gaat me nog niet eens zo heel slecht af haha.
Ik krijg ook nog een banaan van een Chinese man die langs komt. Wat lief! Kan ik morgen lekker als tussendoortje eten.

Hierna ga ik naar het strand. Omdat het al 17:30 uur is en ik aan 'Sunrise Beach' zit, is de zon hier al vroeg weg. Jammer! Ik zit een tijdje op het strand, ga met mijn voetjes in het water en ga uiteindelijk terug richting mijn resort. Daar zegt de jongen die daar werkt, dat rond 18:00/18:30 uur de zonsondergang te zien is als ik een stukje doorloop langs het strand. Ik besluit te gaan kijken. Op zich mooi om te zien, maar ik heb wel eens mooiere zonsondergangen gezien. Als de zon zowat onder is, loop ik weer terug naar mijn resort. Ik heb eigenlijk nog helemaal geen zin in avondeten, want zit nog vol van mijn verlate lunch.

Ik bedenk me dat ik eigenlijk nog niet veel bijzonders heb gedaan op het eiland. Zonde eigenlijk! Morgenochtend wil ik op tijd opstaan om de hele dag te genieten aan het strand. Hopelijk met een zonnetje en mooi weer!

Ik fris me wat op en tegen 20:30 uur loop ik door Walking Street, dé straat hier op Koh Lipe waar allerlei restaurantjes en barretjes en winkeltjes te vinden zijn. Aangezien ik niet heel veel honger heb besluit ik om een pannenkoek met aardbei en chocola te eten als avondeten en bestel een aardbeien-ananas-fruitshake na. Lekker! Hierna bel ik een hele tijd met Aniek. Uiteindelijk komen ze rond 22:30 uur mijn rekening brengen, wat dus een teken is dat ze gaan sluiten. Lekker op tijd weer... 🙄. Ik moet dus ophangen, betaal mijn rekening en loop nog een stukje door over Walking Street. Ik kom bij een barretje wat er gezellig uit ziet en waar nog wat mensen zijn en besluit hier nog een drankje te gaan doen. Ik ga aan de bar zitten naast 2 Duitsers en raak direct met ze aan de praat. Het zijn 2 broers, Jens van 44 en Holge of Olge (ik weet het even niet precies) van 41 jaar. Ze zijn samen op een soort van duikvakantie. We kletsen gezellig een eind weg en daarna gaat de jongste van de twee slapen. De oudste blijft nog zitten en neemt me mee naar een leuke tent waar hij de avond ervoor is geweest, Club Maya. Stel je niet al teveel voor bij een club haha, want ook hier is het low season, dus er zijn maar 5 man ofzo binnen. Maar de club ziet er wel gaaf uit! Open van de zijkant en sfeervol ingericht met allemaal zitzakken en recht voor de dj een dansvloer.
Ik drink nog een paar biertjes met Jens en later zien we nog 3 andere mensen binnen komen. Dit blijken uiteindelijk 3 Nederlanders te zijn: een broer en een zus (Jorik, 28 en Bobbie, 37) en Jan, van 45 (die eruit ziet als 30) die ze bij een strandtent zijn tegen gekomen. We hebben een super gezellige avond met z'n allen! Als het bier op is stap ik over op de Mojito. Uiteindelijk sluit de tent om 4:00 uur en krijgen we de rekening. Blijkt dat Jorik en Bobbie super genaaid zijn door Jan, want zij krijgen een rekening van 2500 baht, wat omgerekend 70,- euro is en Jan besluit niet mee te betalen, omdat ie doodleuk zegt dat ie geen geld meer heeft. Wat een eikel! Dat ie dat dan van tevoren ff zegt... Leek bijna wel zo'n voor opgezet plan, dat hij hen mee naar die tent nam, om ze daar flink geld te laten betalen, wat je vaker ziet bij het tv-programma 'Oplichters in het buitenland' 😂. Anyway: ik ben hier gelukkig geen slachtoffer van, want het was niet mijn rekening. De Duitser staat erop om mijn rekening te betalen (oké, prima, als je het echt wil... 😊) en omdat Bobbie en Jorik niet genoeg geld blijken te hebben voor de rekening besluit ik ze wat te helpen en geef ze 320 baht. Aangezien mijn drankjes duurder waren, kom ik er nog goed vanaf... 😉.
Bobbie en Jorik blijken in het resort naast mijn resort te zitten, dus dat is toevallig. Samen lopen we naar huis, maar dan kunnen we mijn resort niet echt goed vinden. Ik weet niet of het door de drank komt of omdat het zo donker is haha 😉😂. Tegen 5:00 uur kom ik aan bij mijn huisje. Daar gaat mijn plan om op tijd naar het strand te gaan...

Kater... 😳
Ik waag nog een poging en zet mijn wekker op 10:00 uur, maar als ik wakker word ben ik zó gaar en voel ik me niet helemaal lekker. Ik zet mijn wekker weer een half uur verder en doe dit zo'n 3 keer, maar ga me er niet echt beter op voelen. Pff... kater.nl 😳! Uiteindelijk is het rond 12:00 uur als ik ga douchen en ik eet de banaan die ik een dag eerder van die Chinese man heb gekregen. Die komt nu goed van pas 😉! Omdat ik nog steeds niet lekker ben besluit ik hierna toch weer even te gaan liggen.

Pas tegen 13:30 uur ga ik naar het strand.
Flink zonde van m'n dag dus, want ik ben hier maar een paar dagen en ik ben gisteren ook al nauwelijks op het strand geweest.
Ik ga een stukje verderop naast mijn resort op een handdoekje liggen en probeer wat te genieten van de omgeving. Het is mooi, maar ik kan er door mijn kater niet helemaal van genieten 😉.
Ik heb nog niet ontbeten, behalve de banaan en het is nu lunchtijd, maar ik kan nog steeds niet echt aan eten denken. Laat ik de lunch ook maar overslaan en gewoon een fruitshake bestellen, dan heb ik in ieder geval iets binnen... Ik loop terug naar mijn resort, bestel een ananas-fruitshake en ga op 1 van de ligbedjes liggen. Hier lig ik een tijdje, maar voel me nog steeds een beetje brak. Niks gewend blijkbaar... 😳😂!

Aan het einde van de middag bel ik even met Stefan. Hierna kleed ik me om en lijk ik me eindelijk weer wat beter te voelen...
Ik wilde eerst gewoon bij het resort eten, maar besluit toch om maar richting Walking Street te lopen om daar even een hapje te eten en daarna direct weer terug te gaan, zodat ik op tijd mijn bed in kan! Ik kom bij een gezellig tentje en ga zitten. Zitten er toevallig Nederlanders naast me en wat ze eten ziet er super lekker uit, dus ik vraag wat ze hebben. De 'Veggie Pizza', een mega grote pizza met allerlei groenten en kaas erop. Ik proef een stukje van ze. Oké, dat is een goeie katermaaltijd, dus die wordt het ☺️!
Ik eet wat en even later raak ik aan de praat met de Nederlanders, een jongen en een meisje die 2,5 maand aan het reizen zijn. Leuk telkens om zo al die verhalen achter het reizen te horen en te horen hoelang iedereen weg is. Ik ben echt al best wat mensen tegen gekomen die al maanden aan het reizen zijn. Tijdens de jungletocht kwam ik zelfs een Canadees tegen die al een aantal jaar op reis is. Super cool eigenlijk! Een aantal jaar is wel lang, maar ik moet eerlijk bekennen dat dit reizen mij zo goed bevalt dat ik, als Stefan en de kids er niet geweest zouden zijn, ook echt wel voor maanden weg zou blijven. Er is nog zoveel gaafs te zien...!
We kletsen een tijdje en natuurlijk is de pizza veels te groot voor mij, dat ik em weer samen deel met de Nederlanders.
Hierna ga ik terug naar mijn huisje, check nog even wat op internet en ga vroeg slapen.
Ik heb eigenlijk op de planning om morgen een snorkeltrip te gaan doen, maar denk dus dat ik die ga skippen, zodat ik morgenochtend op tijd naar het strand kan. Beetje zonde van mijn dag anders.

Beetje down-dag 
De volgende dag ben ik redelijk op tijd wakker. Ik was even vlug wat kleding, douche (grappig dat ik inmiddels zo gewend ben aan een koude douche, dat ik deze met warm/heet water dus te heet vind... ☺️) en ga rond 10:15 uur al naar het strand. Daar lig ik een tijdje en check wat dingen voor mijn/onze reis. Ik ben een beetje aan het dubben of ik nog een dagje langer dan gepland op Koh Lipe blijf, omdat ik graag had willen snorkelen, of dat ik toch weer terug naar Langkawi ga, zoals gepland. Ook twijfel ik of ik misschien nog een ander eilandje in mijn route kan stoppen, maar ik krijg het niet goed uitgezocht. Ik lijk vandaag een beetje een down-gevoel te hebben en ik kan niet goed plaatsen waarom. Misschien komt het doordat onze gezinstickets van Kuala Lumpur naar Sandakan, die ik nog moest boeken en aan het wachten was op een goedkopere prijs, nog meer zijn gestegen en nu 635,- euro totaal gaan kosten. Of misschien komt het doordat ik niet goed weet wat nu te doen en hoe ik mijn route ga vervolgen. Sommige dingen zijn soms lastig uit te zoeken hier en dat vind ik ook meteen het vervelendste aan het alleen reizen: dat je alles zelf/alleen moet uitzoeken, je niet precies weet hoe het allemaal kan en je ook niet echt fijn met iemand kan overleggen wat dan het beste is om te doen. Tuurlijk kun je dingen navragen, maar mijn ervaring nu is, dat ze niet altijd direct begrijpen wat je bedoelt en ze je dan voorzien van een antwoord wat je eigenlijk niet nodig had. Maar goed, ik weet dus niet goed wat de reden is van mijn down-gevoel, maar het zal er wel een beetje bij horen. Het kan ook niet elke dag leuk zijn...

Wel of geen ferry terug naar Langkawi??
Ik lig nog een tijdje aan het strand en ga dan even lunchen bij het resort naast ons, waar het er net altijd ietsjes drukker en gezelliger is dan bij mijn resort. Ik bestel een wrap met kip en mango, maar eerlijk gezegd valt ie een beetje tegen.
Ik zie wat mensen snorkelen en ineens bedenk ik me dat ik natuurlijk ook gewoon een snorkelset kan huren, zodat ik alsnog wat van de onderwaterwereld gezien heb hier. Ik ga even terug naar mijn huisje, want ik heb inmiddels besloten dat ik niet nog langer blijf, maar dat ik morgen weer ga.
Bij de receptie vraag ik na over een ferryticket vanaf Koh Lipe terug naar Langkawi, maar dat schijnt lastiger dan gedacht... In eerste instantie zeggen ze dat er geen ferry gaat vanwege het laag seizoen. "Jawel", zeg ik, "want in Langkawi zeiden ze dat er 1 keer per dag een ferry gaat." Fijn weer dit... 🙄. De dame gaat wat telefoontjes plegen, maar nog zonder resultaat. Dan heeft ze ineens iemand aan de telefoon die zegt dat er inderdaad 1 keer per dag een ferry gaat, maar dat ze daarvoor een ander telefoonnummer moet bellen. Het andere nummer wordt alleen niet opgenomen... 🙄. Dit bedoel ik dus met dingen lastig regelen... Ze gaat voor me bellen en ik zeg haar later terug te komen.

Ik huur een snorkelsetje bij het buur-resort en kom dan Jorik tegen, de Nederlandse jongen die met zijn oudere zus Bobbie op vakantie is en ik eerder in de club zag. We kletsen even met elkaar en praten nog na over de gezellige avond. Blijkbaar was ik niet de enige die de dag erna brak was haha.
Hierna ga ik het water in, lekker even snorkelen. Bij de eerste ademhaling door mijn snorkel denk ik direct weer terug aan mijn duikcursus en besef dat het inderdaad beter is dat ik gestopt ben. Dat is toch (nog) niet echt iets voor mij. Snorkelen wel. Dat kan ik normaal gesproken uren doen. Ik bekijk alle visjes onder water en zie er op het rif voor ons resort best een aantal: van die hele kleine doorzichtige in een school, zandkleurige vissen, kleine geel met zwarte visjes, van die sierlijke grotere geel met zwarte, hele mooie blauw-groen-paars gekleurde vissen, geel-bruine vissen, gewone zwarte vissen en veel zee-egels. Als Stefan erbij was had hij vast de namen geweten. Ik ken er helemaal niks van 😂. Maar mooi om te zien allemaal! Dit is bijna net zo leuk als een georganiseerde snorkeltrip.
Ik snorkel een klein uurtje rond en als ik klaar ben ga ik terug naar mijn ligbedje. Daar beginnen 2 oudere mannen uit Australië tegen me te praten. Eigenlijk gaat het best makkelijk zo dat contact en zijn er op zich altijd wel mensen waarmee je kunt praten.

Ik besluit me even om te kleden, want wil een stukje over het strand gaan wandelen. Ik moet de snorkelset nog terugbrengen, maar ga eerst weer bij de receptie langs om te checken of er al meer duidelijkheid is over mijn ferry voor morgen. Daar zit inmiddels weer iemand anders, die me vragend aan kijkt. Ze belt even met iemand en vraagt me dan om over een uurtje weer terug te komen. Nog niks dus en het is inmiddels al bijna 17:00 uur. Hopelijk ga ik het nog redden om die ferry voor morgen te regelen...!

Met het terugbrengen van de snorkelset zegt er ineens een man enthousiast "hello" tegen me op het strand en ik denk even: 'wie ben jij?'. Maar dan zegt ie dat ik bij hen op de boot zat vanaf Langkawi en zie ik zijn vrouw en herinner ik me dat zij dat waren waar ik toen een praatje mee maakte. Ook nu maak ik weer even kort een praatje met ze en hierna zie ik Jorik weer en inmiddels is zijn zus er ook weer bij. We kletsen even wat, maar ik zeg dat ik doorloop, omdat ik die strandwandeling wil doen. Ik loop naar het noorden van de oostkust, waar je de kleuren van het water mooi donker ziet terugkomen. Ik schiet een aantal selfies (ja, ik ben hier een echte toerist 🤣) en loop dan weer terug naar het strand bij mij resort. Even een stukje doorlopen en daar ook nog wat selfies maken en het is wel weer genoeg geweest 😉.

Thaise massage
Ik wil later nog een Thaise massage, maar trakteer mezelf eerst nog op een lekkere fruitshake bij het buur-resort. Ik ga in een stoeltje op het strand zitten en zit daar even als Jorik naar me toe komt, die blijkbaar in het water was met zijn zus en me zag. Of ik zin heb om bij hen te komen zitten. Gezellig! Ik hoor van Jorik dat er geen snorkeltrips zijn nu, blijkbaar door het lage seizoen, dus op zich prima dat ik zelf heb gesnorkeld en dus niet een dag langer zou zijn gebleven daarvoor.
Na mijn fruitshake zeg ik Bobbie en Jorik gedag en ga richting mijn resort. Eindelijk hebben ze de ferry kunnen bevestigen en is het toch allemaal nog goed gekomen!

Ik loop richting de massagesalon en geef aan dat ik een Thaise massage wil. Ik neem plaats op het grote kussen en ik ben benieuwd, want hoorde van Jorik dat het nogal hardhandig kan zijn. Ik heb een aantal jaren geleden al wel een paar keer zo'n massage gehad, maar weet even niet meer goed hoe dat ging. Een vrouw komt me masseren. De Thaise massage is een vorm van masseren waarbij ze zowat met hun halve lichaam op je gaan liggen en al je ledematen alle kanten op duwen en trekken. Best hardhandig, maar het is verrassend ontspannend! Ik hoor mijn lichaam wel tig keer kraken en vind deze massage beter dan die ik in Maleisië had. Helemaal zen loop ik een uur later naar buiten. Dit was erg goed!

Ik loop direct door, op zoek naar een eettentje en dan kom ik ineens Jan tegen, die man die een paar dagen geleden na het stappen de rekeningniet mee betaalde. Jan vraagt waar ik heen ga en zegt dat ie met Duitser Jens naar een barretje gaat en of ik mee ga. Ik zeg dat ik ga eten, maar misschien later wel kom. Later bedenk ik me of ik dit wel moet doen. Ik heb natuurlijk geen zin genaaid te worden door hem en zijn rekening te moeten betalen 😉. Uiteindelijk bedenk ik als ik weer bij mijn resort ben, dat 1 drankje wel kan, dus ik loop richting de strandtent waarJan zou zijn, wat een stukje verderop naast mijn resort is. Het is al wel 22:00 uur geweest en ik moet mijn tas nog pakken om morgenochtend op tijd te vertrekken, dus ik wil het niet laat maken. Daar aangekomen hoor ik van de serveerster dat ze net weg zijn naar Club Maya weer. Omdat ik geen zin heb om helemaal die kant op te lopen ga ik maar weer terug naar mijn huisje. Dan maar in de hangmat met een watertje, want de bar bij mijn resort is al dicht 😂.
Wat later pak ik mijn tas en ga uiteindelijk, veel later dan gepland weer, pas slapen. Had ik dus toch net zo goed richting Club Maya kunnen lopen...

Terug naar Maleisië
De volgende ochtend gaat mijn wekker om 7:00 uur. Ik sta uiteindelijk pas om 7:30 uur op en maak me klaar voor mijn reis terug richting Langkawi en ga eerst nog even lekker ontbijten bij mijn resort. Dat heb ik de afgelopen dagen eigenlijk telkens overgeslagen. Ik bedenk me dat Koh Lipe toch nog mooi is geweest. Gisteren zei ik nog tegen Bobbie en Jorik dat ik er wel iets meer van verwacht had, van zo'n bounty-eiland, maar ik heb toch weer een aantal mooie dagen gehad!

Nu weer op naar Langkawi voor een korte tussenstop, om mijn Maleisië-reis verder te vervolgen richting het binnenland van Maleisië... Benieuwd wat dat weer gaat brengen, maar vanochtend denk ik wel even: pff, ik ben wel even klaar met het alleen reizen... Maar nog 1 weekje en dan zie ik mijn mannen weer 😁! Kunnen we eindelijk samen reizen!