Bijna zover...

Het is bijna zover, morgen vertrek ik! Stefan en de kids brengen me samen nog weg naar Schiphol, waar ik om 21:00u het vliegtuig richting Singapore pak. De planning is dat mijn reis bestaat uit Singapore, een jungletocht in Sumatra en ik vervolgens naar Maleisië vlieg om daar rond te reizen en nog een eilandje in Thailand (Koh Lipe) mee te pakken, om vervolgens zo'n 4 weken later weer in Kuala Lumpur aan te komen, waar ik eindelijk Stefan, Xavi en Dylan weer in mijn armen kan sluiten! 

De afgelopen dagen vallen zwaar, heel zwaar! Ik barst meerdere keren per dag in janken uit en zie zó op tegen het afscheid! 4 weken voelen ineens als 4 maanden...! De gedachte komt meerdere keren voorbij: waarom wilde ik dit ook alweer....?! Het is zó moeilijk het gezin te moeten missen! De kids hebben we natuurlijk verteld dat mama even in haar eentje op vakantie gaat en dat ze daarna samen met papa in het vliegtuig gaan om dan naar mama te vliegen en samen met mama op vakantie te gaan. Xavi lijkt het een klein beetje te begrijpen, maar heeft natuurlijk geen besef van tijd. 4 weken zijn ook erg lang! Dylan zal er nog helemaal niets van snappen, zo jong als ie is. Hoe moeilijk is dit! Ik ben zo bang dat ik vanalles van ze ga missen. Xavi die al zo wijs is. "Waar gaan we heen, Xavi?" vragen we. "Maleisië", zegt ie dan. En Dylan die zich nu ineens zo snel lijkt te ontwikkelen en steeds meer begint te praten. Over 4 weken is dat alweer zoveel meer. En al dat moois ga ik missen...! Maar ik neem me maar voor: ik krijg er ander moois voor terug... Vanavond voor de laatste keer de komende tijd de kids in bed gelegd en een verhaaltje voor gelezen. Tranentrekker was dat... Heel zwaar!

Ook voor Stefan is het zwaar. Ik ben erg dankbaar voor het feit dat hij me deze kans gunt en alleen 4 weken achter wil blijven met de kids om voor ze te zorgen naast zijn baan! Gelukkig bestaat er ook nog zoiets als een kinderdagverblijf en hebben ze het daar erg naar hun zin, maar het zal niet makkelijk zijn om de komende weken alles in z'n eentje te moeten doen. En ik denk het wel vaak schat, maar zeg het misschien te weinig: nogmaals dank dat je dit voor me doet en mij deze kans gunt!! Samen maken we daarna weer mooie herinneringen in onze reis samen!

Ook vind ik het súper spannend! Ben nog nooit in mijn eentje op vakantie geweest. Ja, in 2012 in mijn eentje op groepsrondreis, maar dan ben je dus met een groep en is alles geregeld. Dit keer ben ik helemaal alleen ("ojee, heb ik straks wel genoeg aanspraak, ontmoet ik wel mensen..." schiet er door mijn hoofd) en moet ik alles zélf doen! En lekker tegenstrijdig als ikzelf ben: aan de ene kant een enorme control freak die alle touwtjes graag in handen heeft, ben ik ook iemand die enorm laks/last-minute is. Iets wat zich dit keer ook weer uit in alles nog op het laatste moment te moeten. Gisteren pas begonnen met mijn backpack inpakken (ja backpack... die had ik dus ook nog niet en moest ik een tijdje terug nog kopen), vandaag ligt ie nog net zoals gisteren: half ingepakt en een deel moet ik nog klaarleggen. Het enige wat ik eigenlijk écht geregeld heb, is mijn vliegticket. Mijn eerste slaapplek in Singapore is nog niet eens uitgezocht en ik moet de keuze nog maken of ik ga voor route 1 of route 2 die ik bedacht heb. Ik loop vandaag al de hele dag rond met koppijn (van het janken waarschijnlijk ;) ), dus heb nauwelijks meer iets gedaan. Duik zo maar eens het mandje in, om morgen een beetje op tijd op te staan en alles op tijd af te ronden. Mezelf kennende zal het wel weer een race tegen de klok worden... ;)! 

Maar dan is het zover en is het tijd om te (proberen te) genieten en herinneringen te maken!

Ik heb me voorgenomen om zo af en toe een update/reisverhaal/foto's te plaatsen, zodat jullie een klein beetje mee kunnen genieten, maar ook hiervan weet ik niet hoeveel er van terecht komt en of ik het ga waarmaken. Ik ga in ieder geval een poging wagen.... Tot schrijfs!